Poging tot platvis II

Vandaag ben ik met de eerste trein naar Hoek van Holland gegaan. Daar aangekomen ben ik richting de pier gelopen. De voorbereiding was niet super, zeker niet met de oude pier in gedachte. Deze ligt, onzichtbaar, een meter of 30 uit de kant. Zelfs als je dit weet kan het veel materiaal kosten.

 De kunstzagers, die ik vorige keer in Scheveningen niet echt uitgeprobeerd heb, wil ik vandaag toch weer gebruiken. Drie stuks 150gr ankerlood en verder nog wat spul van 60-80gr was alles wat ik had voor vandaag. Na een keer of vijf of zes keer ingooien ben ik al mijn ankerlood al kwijt. De kunstzagers wekken ook geen vertrouwen. Daarom besluit ik om tussen de blokken aan de zeekant naar aas te zoeken. Het is eb en er zijn overal poeltjes blijven staan, deze zitten vol met garnalen. Ze zijn lastig te vangen zonder schepnet. Maar met een langzame beweging ernaartoe kun je ze toch te pakken krijgen. Ze lopen/zwemmen eigenlijk altijd achteruit, als je dit weet kun je ze makkelijk in een hoekje drijven.

Af en toe zie ik een visje liggen, om ze te vangen had ik snel een handlijntje met een haakje 22 en een garnalenstaartje eraan gemaakt. Het aas leek veel te groot en ik heb deze dan ook niet weten te vangen. Wat ik gezien heb zijn een paar zeedonderpadden, wat ik vrijwel zeker weet. Daarnaast nog twee keer een heel klein zwart-wit gemarmerd visje, met een opgeheven kop. Deze doet me denken aan een slijmvis, maar welke? Wanneer ik ongeveer 25 garnalen in mijn potje heb, kom ik bij een poeltje waar kleinere blokken in liggen. Deze draai ik om, omdat garnalen graag beschut zitten.

Vijfdradige meun

Bij de tweede steen schiet er opeens een visje weg, de bovenkant van dit visje is zo zwart dat ik hem makkelijk kan volgen. Het visje zwemt paniekerig rond totdat hij zich onder een randje verstopt. Ik houd mijn handlijntje voor het randje en al snel krijg ik beet, yes! Dit is een vijfdradige meun! Nu heb ik nieuw aas en ook nog een nieuwe soort!

Na mijn vangst spreek ik een aantal vissers aan, in de hoop wat meer te weten te komen, vooral voor waar ik moet gaan zitten.. Ik krijg de tip om van het strand te vissen, als ik weinig materiaal wil verliezen. 'Dan vang je nog steeds gewoon bot en wijting hoor'. Met het opkomende water vis ik vanaf het strand met een lichte hengel. Daaraan zit  een haak 8 en een garnaal. Daarnaast heb ik de strandhengel met een zelfgemaakte paternoster met blinkerschilden en kunstzagers uitliggen. Als het water na ongeveer drie uur op zijn hoogste punt is, geef ik het op. Wanneer ik richting het station loop zie ik iemand die snel achter elkaar beet krijgt. Hij vangt zeebaars, steenbolk, een bot, wijting en scharren. Ik kijk een tijdje toe, terwijl ik een praatje maak. Het ene na het andere visje komt uit het water,  ik krijg informatie over waar ik volgende keer moet gaan zitten. De onderlijnen heb ik ook goed bekeken. De volgende keer gaat zeker vis op leveren, alleen de juiste voorbereiding is belangrijk, ik heb er nu al zin in.

Slijmvis!

Omdat ik de vorige keer geen slijmvis gezien heb in Scheveningen ben ik gisteren nog eens een poging gaan wagen. Op internet heb ik kunstzagers gekocht. Ik had al vaker foto's gezien van vissen met een stuk kunstzager in hun bek, dus ging ik met vol vertrouwen richting de pier. Deze keer was ik wel op tijd.

Bij de pier aangekomen besluit ik om een mooi poeltje tussen de blokken te zoeken, wanneer ik er één vind, maak ik eerst mijn zeehengel klaar. Hier zitten twee haken 4 aan met een kunstzager. Met mijn picker, een haakje 8, een stuk kunstzager en een paar knijploodjes begin ik in het poeltje te peuren. Er komt af en toe een visje kijken, maar er is er geen die toehapt. Na een tijdje komt er man aan lopen. Hij vertelt me dat hij eens wil proberen om te zeevissen en vraagt me waar hij aas kan halen en welk aas het beste is. Ik vertel hem over de winkel van Albatros op het begin van de haven en dat ik denk dat zagers het beste zijn als beginner. Hij bedankt me vriendelijk en gaat er van door.

Na een half uur niets vangen komt de man terug. Hij heeft een tas vol zagers gekocht en een opgetuigde hengel bij. Net bij de winkel heb ik gevraagd of dat kunstaas goed is, zegt hij. 'Die man vertelde me dat dat alleen in de zomer werkt, als je wilt mag je van mijn zagers gewoon pakken wat je nodig hebt'. Dat laat ik me geen twee keer vertellen! Achteraf jammer dat we ons niet hebben voorgesteld, ik heb geen flauw idee met wie ik heb zitten vissen. Ik prik een stukje zager aan het haakje van mijn picker en laat dit tussen de

Slijmvis

blokken in het poeltje zakken. Al snel wordt het stukje zager aangevallen door een paar visjes. De eerste ontkomt. Bij de tweede beet is het raak. Een slijmvis! Meteen een flink exemplaar. Yes, die is in elk geval binnen.

Na nog drie slijmvissen uit hetzelfde poeltje te trekken, wil ik even ergens anders proberen. Dus klem ik een belletje aan mijn zeehengel en ga ik een paar blokken verderop proberen, waar ik vorige keer die groene zeedonderpad gevangen heb. Al snel vang ik daar ook slijmvissen. Dat me dat vorige keer niet gelukt is, zeg! Weer een paar slijmvissen later besluit ik om me op mijn zeehengel te gaan concentreren. Helaas gebeurd er vrij weinig, af en toe krijg ik wel een paar tikken, maar ik weet niks te vangen. Rond drie uur besluit de beste man die mij zagers gaf, om er mee op te houden. Van hem krijg ik het aas dat nog over is.

Omdat er nog een paar vissers vertrekken is er een plek vrij gekomen op de kop. Ik besluit om daar te gaan zitten. Helaas vang ik hier met mijn zeehengel ook niets. Na een tijdje haal ik mijn picker weer tevoorschijn, om nog een paar slijmvisjes te vangen. De eerste die ik vang ziet er heel anders uit; roodbruin, gemarmerd en met strepen. Is dit een andere soort? Ik maak een paar foto's en zet hem terug. Wanneer ik verder vis komt er meteen weer één boven water! Na nog een keer ingooien, weer! Dit is de grootste vis van vandaag, 20cm.

Gehoornde slijmvis

Bij deze vis valt het op dat er een soort van plukje tussen de ogen groeit. Dat betekent dat dit een gehoornde slijmvis is! Dit is mijn 47ste vissoort, als goedmakertje voor de vorige keer krijg ik er nu één extra. 

Wanneer ik de foto's van de kleinere visjes bekijk zie ik dat deze dit plukje ook hebben, alleen is het een stuk minder goed zichtbaar doordat het plukje tegen de kop geplakt zit.

De visser die naast mij zit begint op te ruimen en geeft me nog een stel zeepieren. Dat komt goed uit, want de zagers waren ongeveer op. De picker ruim ik weer op, omdat de pieren er te snel doorheen gaan als ik nog even wil blijven. Na nog een uurtje verder vissen zijn ook de pieren op, helaas zonder iets te vangen. Ik voel er weinig voor om nog verder te vissen met kunstzagers en houdt er maar mee op. Twee nieuwe soorten is allang goed!

Slijmvis?

Op soortenjagers kwam ik een tijdje geleden al dit filmpje tegen over het vissen op slijmvis:

http://www.soortenjagers.nl/bericht.asp?berichtid=32

Na het kijken van dit filmpje zou in principe iedereen ze moeten kunnen vangen. Daarom ben ik vandaag naar Scheveningen gegaan. Doordat ik me verslapen had was ik pas laat op de pier. Dit moet op zich niet uit maken. Op het begin van de pier ben ik begonnen met over de blokken klauteren, op zoek naar een wat dieper stukje water tussen de blokken. Met een reepje spek aan de haak probeer ik het hier en daar even uit, met alleen krabben als resultaat. Wanneer ik bijna op de kop van de pier ben kom ik nog een visser tegen, hij vraagt zich af waar ik mee bezig ben. Na een kort gesprekje biedt hij me een paar zeepieren aan, misschien dat het daar wel mee lukt. Ik prik er één op de haak en kijk nog even rond, na vijf minuten zoeken en proberen krijg ik beet. Yes, dit is zeker een vis! Ik trek hem tussen de blokken uit, wanneer ik hem voor het eerst zie moet ik echt even twee keer kijken. Is dit wel een vis? Wanneer het visje dichterbij komt zie ik dat het een zeedonderpad is. Uit de stekels op de zijlijn en de groene gloed (die je niet goed op de foto ziet) maak ik op dat het een groene zeedonderpad is.

Groene zeedonderpad

Ik vis verder met mijn laatste pier en begin met het klaarmaken van mijn zeehengel. Voordat ik deze klaar heb ik krijg ik weer beet! Wanneer het visje boven water komt zie ik dat dit waarschijnlijk wel een slijmvis is, helaas valt hij vrijwel meteen van de haak af. Dan maar weer met een stukje spek proberen. Wanneer het donker wordt haal ik mijn picker binnen. Ik praat met twee andere vissers over wat er hier allemaal gevangen wordt, ze vangen ondertussen twee platvissen. Ik krijg van hun nog een zager, waar ik ook niks meer mee vang. Wanneer het ook nog begint te regenen besluit ik om naar Eindhoven terug te gaan. Bij de tram aangekomen ontdek ik dat ik mijn OV kwijt ben. Na terug te gaan om te zoeken en niet vinden, kon ik toch nog net de laatste trein naar huis halen.

Op zoek naar beekforel

Driedoornige stekelbaars

Afgelopen week ben ik naar de Voer gegaan, hopend op beekforel. Vanaf station Eijsden is dit best te lopen, er zijn alleen heel weinig stekken en veel vis heb ik ook niet gezien. Bij het eerste brugje dat ik tegenkwam is een trapje. Daar heb ik het even geprobeerd met maden en piertjes. Ik ving vooral driedoornige stekelbaarzen, verder nog twee kleine baarsjes. Omdat ik verder ook niets zag zwemmen in het ondiepe beekje ben ik doorgelopen. De beek loopt bij veel huizen door de achtertuin, dus daar kon ik niet vissen. Bij het volgende brugje aangekomen zie ik meteen een schooltje vissen weg schrikken door mijn voetstappen. Ik gooi een keer in en krijg al snel een vrij harde ruk aan mijn hengel. Zou dit een forel zijn? In het smalle beekje maakt de vis weinig kans. Wanneer ik de vis op de kant heb zie ik dat het een

Serpeling

serpeling is. Mijn vorig pr was een centimeter of acht, geen nieuwe soort, maar toch een record. Niet veel later komt er een man naar buiten, hij roept dat ik langs de vistrap zit te vissen. Dit was me niet opgevallen. Aan de andere kant van de brug is een watermolen, dus daar moet haast wel een vistrap zijn.

Ik houd er daarom maar mee op en zoek nog een uurtje of twee verder, door het gebrek aan goede stekken ben ik er maar mee opgehouden. Onder weg naar huis probeer ik vast te verzinnen waar ik de beekforel wel ga scoren. In de mail van Manolo stond dat er bij Meerssen plekken zijn waar ze wel vaker te vangen zijn. Dat ik ze vorige keer niet gezien heb wil niet zeggen dat ze er niet zitten..

Gisteren ben ik om  6:32 met de trein naar Meerssen gegaan. Deze keer ben ik vanaf het station de andere kant op gegaan. Daar een parkeerplaats op en door een bosje gelopen. Na een tijdje loopt het kleine paadje in het bos langs de Geul af. Daar ben ik in een binnenbocht gaan zitten. Deze keer met alleen drie knijploodjes en een haakje 12. De loodjes houden het aas onder water, maar de stroming zorgt ervoor dat het aas blijft zweven, vooral als het water hard stroomt is dit een fijne manier om je aas zwevend aan te bieden. Al snel krijg ik beten, of beter gezegd, harde knallen die ik niet verzilverd krijg. Tot vier, vijf keer toe. De volgende 

Kopvoorn

vis heeft minder geluk, een kopvoorn. Een paar centimeter groter dan mijn vorige record.

Op deze stek krijg ik nog wel vaker beet, maar vangen lukt niet meer. Ik zie wel af en toe de vis aan mijn haak, maar deze komen steeds weer weg. Ik vermoed dat het nog meer kopvoorns zijn. Ik besluit om toch het stuk aan de andere kant van het station te proberen. Omdat het vanochtend vroeg geregend heeft is het zandpaadje daar een glibberige modderpoel. Al glijdend loop ik langs de beek af, ondanks de regen is het water nog vrij helder. Ik gooi af en toe even uit op diepere plekjes. Na zo een paar honderd meter gelopen te hebben krijg ik een beetje. Een elrits, deze had ik vorige keer ook, maar ik vind ze nog steeds speciaal om te vangen. Knap dat hij het haakje 12 niet gezien heeft. Na een heel stuk wandelen zie ik grotere vissen door de beek racen, ze schieten meteen alle kanten op als ik in de buurt kom. Dat moet wel haast forel zijn! Ik gooi in met een stuk pier, maar ik zie ze niet meer. Ik wacht af terwijl ik rondkijk, na een paar keer een stukje lopen zie ik er weer één voorbij racen. Ik pak vlug mijn hengel en gooi precies in het kuiltje waar hij in weg is geschoten. Binnen een paar seconden krijg ik beet. De vis is misschien 25 centimeter, maar vliegt alle kanten op. Soms springt hij boven het water uit en komt dan bijna een meter verderop pas weer in het water. Na een kort gevecht til ik de vis uit het water... Yes! Gelukt! Wat een prachtige vis, alleen één borstvin is misvormd. Toch is dit misschien wel de mooiste vis die ik tot nu toe gevangen heb.

Beekforel - vissoort nummer 44

Blauwband

Een paar dagen geleden zat ik weer met Max in de trein naar huis vanuit school. Van hem kreeg ik te horen dat de blauwband een ware plaag is in de vijver De vijf koppen, in Maastricht. Voor een soortenjager is een plaag een heel makkelijke manier om een nieuw visje te scoren. Zo gauw je hem hebt veranderd de zaak, dan zijn ze alleen nog maar vervelend.. Zoals de zwartbekgrondel.

Ik was een beetje ziek de laatste tijd en had eigenlijk besloten om gisteren niet te gaan. Rond half 7 's avonds baalde ik ontzettend dat ik niet weggeweest was. Ik was op internet aan het zoeken om nog een paar plannen te maken voor nog meer nieuwe soorten te vangen. Ik kwam weer bij Maastricht uit, die blauwband is goed bereikbaar! Ik kan nog ongeveer 2,5 uur vissen als ik geluk heb, ik had mijn tas al ongeveer klaar staan, omdat ik, als ik me fitter gevoeld had, sowieso al ergens heen was gegaan. In Maastricht aangekomen moet ik een eindje wandelen, aangekomen bij de vijver is er een mooie lage kade met bankjes. Ik zie al hier en daar kringen. Wanneer ik dichterbij het water kom beweegt alles! Als er een visje schrikt, schrikken ze allemaal en komen er duizenden kringetjes in het water. Ze zijn zo klein dat zelfs mijn haakje 24 en drie fruitvliegmaden te groot is! Ik besluit om mijn aas wat dieper aan te bieden, in de hoop dat de volwassenen onder de school zitten. Binnen een minuut is het raak, helaas valt het visje voor de kant van de haak. Zo volgen er nog twee, die net boven water komen en weer weg zijn. De volgende zit wel goed gehaakt. Precies wat ik dacht, blauwband!  De 43ste vissoort die ik gevangen heb!

Blauwband

Het gefreugel met de fruitvliegmaden was me te veel werk voor nog een blauwbandje. Daarom ben ik naar de Maas gewandeld, daar heb ik met mestpieren nog een stel zwartbekgrondels gevangen, hier was ik een paar weken geleden nog blij mee, maar ik heb nu al een hekel aan ze. Bij het haken van één van de grondels zag ik een snoekbaarsje van een centimeter of 25 aan komen zwemmen, helaas schrok deze meteen weer weg door mijn silhouet in het water. Jammer, die moet ik toch nog eens een keer één zien te strikken. Ik ben om kwart voor 11 opgehouden met vissen, zodat ik om 11 uur in de trein naar huis kon zitten. 

Meerssen

Om 5:45 gaat de wekker. Ik zet koffie voor onderweg en pak om 6:32 de trein naar Maastricht, daar moet ik overstappen om in Meerssen te komen.

Waarom Meerssen? Manolo Sendon plaatste een paar dagen geleden een foto van een rivierdonderpad op www.soortenjagers.nl. Sinds ik bezig ben met soortenjagen heb ik gedroomd van deze vis. Ik heb op de foto gereageerd dat ik deze ook graag wil vangen. Manolo heeft me de dag er na een mail gestuurd met veel goede informatie over de Geul bij Meerssen.

Het gereedschap van vandaag

Ik wist al dat de Geul niet erg breed is en dat ik er sowieso in zou gaan om een paar stenen om te rollen. Daarom heb ik een oude kapotte hengel doormidden gezaagd en daar, met Gaffa-tape, het kleinste molentje wat ik heb aan gezet. Dit past mooi in mijn rugzak en leek me kort genoeg om nog mee om te gaan tijdens het stenen rollen.

Eenmaal bij de Geul aangekomen herken ik al snel het 'eilandje' waar Manolo het over had in zijn mail. Ik besluit om eerst even door te lopen in de hoop op elrits. Het is nog best vroeg en een beetje fris, ik wacht wel even met het water in gaan. Een stukje verder gooi ik mijn hengeltje uit en al snel krijg ik beet, een baarsje. Een paar minuten later nog een. Ik loop wat langs de beek af in de hoop iets te zien zwemmen, maar dat valt tegen. Dus besluit ik om terug te gaan naar het eilandje en daar het water in te gaan. Ik rol mijn broek op en ruil mijn schoenen om voor slippers. Het water is verrassend koud voor deze tijd van het jaar. Wanneer ik een flinke steen omrol zie ik meteen een stuk of vijf visjes wegschieten, waaronder bermpjes, een riviergrondel en een rivierdonderpad. Eén bermpje blijft liggen, ik probeer deze te vangen maar merk dat mijn hengel te lang is om het aas goed te kunnen sturen. Ik bijt mijn lijn net boven de wartel door en maak er, met het stukje hoofdlijn dat nog over is, een lus aan. Na een paar stenen om te rollen zitten er weer een paar visjes, alleen bermpjes. Ik probeer de handlijn voor hun neus te krijgen, maar dit zinkt niet snel genoeg. Vervelend!

Elrits

Voor mij een droomvis, ook al is ie maar 7cm! - Rivierdonderpad

Ik draai nog wat stenen om en begin steeds harder te balen, zo gaat het niet lukken! Dan zie ik een stuk hengel liggen tussen de stenen (links op de foto). Hier knoop ik mijn handlijn aan vast. Als ik mijn hand onder water tegen de stroom inhoudt kan ik de stok voor me uit wijzen, waardoor het aas zo'n 15-20cm naast mijn hand ligt. Op deze manier krijg ik ook geen rimpeling in het water, wat slecht is voor het zicht. Ik draai een steen om, niets. Dan voel ik iets tikken aan mijn voet. Binnen no-time zie ik een hele school visjes tegen mijn voeten en benen kopstoten, ik denk dat ze hetzelfde doen als de gaffa rufa visjes die ze voor pedicure gebruiken. Ik laat ze even hun gang gaan, omdat het best een fijn gevoel is. Na een paar minuten besluit ik om ze mijn made eens aan te bieden. Al snel hangt er een visje aan, het is een elrits! Dat is alvast één nieuwe soort! Ik vang er nog twee meer voordat ze wegschrikken, dan ga ik verder met stenen omdraaien. Ik vang eerst een bermpje, die zich van de haak worstelt in mijn hand, voordat ik een foto kon maken heeft hij zich alweer vrij gesparteld. Al snel kom ik weer een rivierdonderpad tegen, deze lijkt weg te schrikken maar gaat ongeveer 60cm verderop weer liggen. Ik houd het oude stuk hengel in de goede richting en.. ja hoor! Hij zit goed gehaakt, dus deze blijft mooi zitten. Ik knip een paar foto's en zet hem terug. Yes! Precies waar ik voor gekomen ben.
In de mail die ik kreeg stond ook nog wat over beekdonderpadden, barbeel, sneep en  beekforellen. Omdat de rivierdonderpad en de beekdonderpad bijna identiek zijn en het al gelukt is om de rivierdonderpad te vangen, besluit ik om naar de stek voor beekdonderpadden te gaan. Onderweg daar naartoe zie ik een heel

Beekdonderpad

ondiep beekje dezelfde kant op stromen als waar ik heen moet. Ik loop er even naartoe, er liggen veel platte stenen op de bodem. Dat zijn perfecte verstopplekjes voor donderpadden, dus besluit ik om hier vast te water te gaan. De eerste die ik zie is misschien wel 10cm groot, helaas racet deze ervandoor. Ik begin tegen de stroming in te lopen, dit is eigenlijk de verkeerde kant op, maar ze zitten hier en dit is de beste manier om te vangen. Al snel vind ik een kleinere die niet bang voor me is, deze hapt binnen een paar seconden op mijn aas. Omdat het water hier zo ondiep is, is het hier een stuk makkelijker. Geweldig! Dat is vissoort nummer 42 voor mij! Ik klim uit het mini-beekje en kijk meteen een lama en een gans aan. Alsof ze me in de gaten hielden. Nu de beekforel proberen. Ik loop naar het puntje wat ik op mijn kaartje had gezet. Dit is ongeveer een kilometer wandelen. Daar aangekomen staat deze 'omweg' van
de Geul droog! Is dit wel de goede stek? Ik trek

"Wat staat die gozer daar nou blij te wezen in de plomp?"

mijn slippers weer aan klim naar beneden. De grond hier is een dikke laag blubber, waar ik maar moeilijk doorheen kom. Wanneer ik eigenlijk besluit om terug te gaan zie ik een eind verderop weer een mooi stromende beek. Misschien is dat de plek voor beekforel? Wanneer ik daar aankom zie ik dat ik precies boven de sluis ben, de grens tussen de rivierdonderpadden en de beekdonderpadden. Ik gooi nog een paar keer uit op het bredere stuk na de sluis, dit keer met een mestpiertje. Helaas levert dit niets op. Rond 16:40 ben ik er mee opgehouden en terug richting Eindhoven gegaan. Toch drie nieuwe soorten gevangen op één dag, dat is een hele mooie eindstand. Die grotere beekvissen komen nog wel.. 

Zwarte dwergmeerval

Gisteren zat ik vanuit school in de trein naar huis met Max (de kerel die een steur van maar liefst 103kg wist te vangen!). We hadden het over onze targets, hij vertelde me dat in Gemert de dwergmeerval veel gevangen werd. Ik wist, dankzij mijn vissengids, dat de dwergmeervallen hier zwarte amerikaanse dwergmeervallen zijn. Er zouden vissen met een DNA test gedetermineerd zijn, wat dus zekerheid biedt over de soort.

Het is ondertussen al twee weken geleden dat ik naar een nieuwe soort op zoek ben gegaan. Omdat dit zo'n goede informatie was kon ik het niet laten om meteen te gaan. Om 5 voor half 6 zat ik in bus

Zwarte dwergmeerval

122 naar Gemert. Daar aangekomen dacht ik eerst dat het een heel klein watertje bij de visvijver in buurt zou zijn. Daar was niets, na een kwartiertje vond ik het daar dan ook leuk geweest. Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar een ander watertje gelopen. Na 20 minuten lopen kom ik bij een vijver die aangesloten is op een beekje. Meteen vragen een paar kinderen me waar ik op ga vissen. Ik antwoord; katvis, die zit hier toch? "Ja". Dus dit is de goede vijver. Ik gooi meteen al het voer dat ik bij me heb op één plek, in de hoop dat ik er snel één vang en weer naar huis kan. Achter elkaar door vang ik voorns variërend van 5 tot 20 cm. Omdat ik de bus wil halen van half 9 besluit ik om nog tien minuten verder te vissen voordat ik naar de bushalte loop. Binnen een paar minuten krijg ik beet, dit voelt anders dan de voorntjes. Het is de zwarte dwergmeerval waar ik naar op zoek was! Het verschil met de bruine is eigenlijk niet te zien, misschien dat de vinnen en de bekdraden wat donkerder van kleur zijn. Maar dat zou ook door de foto kunnen komen.

Frank Habets heeft wat later ook achter dit visje aangezeten en schrijft op zijn blog dat het verschil wel zichtbaar is. De zwarte variant heeft duidelijkere strepen in de staartvin, het verschil is dus wel te zien! Je moet het maar weten.

Poging tot platvis

Op 27 Augustus ben ik weer naar Vlissingen gegaan, op internet had ik gevonden dat er bij de oversteek naar Breskens een goede stek zou zijn. Niet perse om veel te vangen, maar vooral om weinig materiaal kwijt te raken. In Vlissingen aangekomen kon ik deze stek helaas niet vinden, op sommige plekken stonden 'verboden te vissen' bordjes en de andere plek die het zou kunnen zijn was zó dicht bij de oversteek dat ik dat niet zo zag zitten.

Daarom ben ik doorgelopen, deze keer de andere kant op. Na een eindje wandelen zie ik iemand die al zit te vissen, soms houdt dat in dat er wat zit, soms niet. Ik spreek de man aan en kom er achter dat hij Frans is, niet iemand die in de buurt woont, maar hij heeft wel een kleine zeebaars gevangen en een grote verspeeld vandaag. Dat klinkt goed! Laat die platvis maar zitten! (Natuurlijk hoop ik altijd op zoveel mogelijk verschillende soorten) Ik loop nog zo'n 50m door en haal mijn hengels te

Zeebaars

voorschijn. Ik heb mijn eigen lange hengel bij van 3,90m en een strandhengel geleend van mijn pa, deze is 4,20m. Op de zeehengel gebruik ik een zelfgemaakte paternoster met drie zijlijnen. Op alle lijntjes zit een haak 6 met een zager, waarvan de onderste op de bodem ligt en de andere twee net boven de bodem zweven. Met mijn andere hengel vis ik met haakjes 14 en een garnaal, in de hoop nog andere soorten te vangen. Na ongeveer een uur krijg ik beet. Meteen als ik mijn ankerlood los trek van de bodem valt het weer neer en zit ik vast. Maar goed dat ik een breeklijntje tussen mijn onderlijn en mijn lood heb zitten. Met een paar flinke rukken komt het lood los en kan ik de vis binnen halen. Een zeebaars! Dat is vissoort nummer 37 voor mij. Na hier de hele dag verder vissen vang ik nog één zeebaars. Verder kreeg ik nog twee keer een klein beetje, maar deze keren had het breeklijntje helaas minder succes. Op de andere hengel is helemaal niets gebeurd. Rond half negen heb ik ingepakt en ben ik terug naar het station gelopen.

Dit was mijn vierde keer zeevissen in twee weken. (eergisteren ben ik op de pier van Hoek van Holland wezen vissen, doordat ik niet verwacht had dat de zee zo ruw zou zijn duurde dit maar heel kort. Daarna nog even in de haven van Maassluis geprobeerd.. Alleen een stel windes, voorns en zwartbekgrondels). Langer geleden heb ik als kind wel is ooit vaker een zeevisje gevangen, maar toen werd eigenlijk alles voor me gedaan. Nu zo, in mijn eentje, vind ik het echt heel lastig om een goede stek uit te kiezen, ook vooral voor materiaal te behouden.

Bruinisse

Nadat vier dagen geleden mijn nog geen drie weken oude hengel doorbrak in de haven van Vlissingen, ben ik drie dagen geleden terug naar de Jumper gegaan. Daar werd ik heel vriendelijk geholpen en kreeg ik direct een nieuwe stok!

Ik was al van plan om naar het Grevelingenmeer te gaan. Drie dagen geleden besloot ik dat ik de 21ste zou gaan. Die dag heb ik alles ingekocht. Eten, drinken, aas, lijnen en lood. Om 5:30 gaat de wekker, ik maak koffie en pak mijn spullen. Om in Bruinisse te komen moet ik eerst naar Rotterdam met de trein, dan daar met de metro en vervolgens 2 bussen nemen. Wanneer ik in Bruinisse aan kom moet ik ongeveer 800m lopen tot het meer. Daar loop ik eerst een stuk langs de kant. Af en toe zie ik een minuscuul visje wegschieten, omdat ze veel te klein zijn voor mijn haakje 22 loop ik door. Ik zie verder niks langs deze pier, af en toe wat krabben, maar daar kom ik niet voor. Terug in de haven aangekomen begint de zon schijnen, door het felle licht kan ik de bodem op 3m diepte nog zien. Er zwemt een schooltje kleine visjes op ongeveer 2-2,5m diepte, die ga ik eens proberen te vangen! Eerst maak een stukje garnaal aan mijn haak, dit negeert

Koornaarvis

het schooltje straal. Na 3 keer mijn aas voor het schooltje door te trekken, haal ik mijn garnaaltje er af en prik een stukje mestpier aan de haak. Ze lijken dit ook te negeren. Ik laat mijn lood tot de bodem zakken, in de hoop dat er iets bijt terwijl ik rondkijk voor andere visjes. Ik zie niets en wanneer ik mijn aas in wil halen krijg ik meteen een aanbeet. Het is een koornaarvis! (Hier kwam ik gisteren pas achter, met dank aan www.soortenjagers.nl en Theo Modder) Omdat ik dacht dat het allemaal dezelfde visjes zouden zijn, ben ik door gelopen. Na dat ik helemaal om de jachthaven heen gewandeld was kwam ik bij een strandje. Hier zag ik meteen heel kleine bijna doorzichtige visjes wegschieten, wat zou dit zijn? kan ik ze vangen? Ik rijg een dun stukje pier op mijn haak en gooi een flink eind in. Langzaam sleep ik mijn aas naar me toe, ik voel deze beetjes niet eens. Wanneer ik bij de kant kom hangt er een brakwatergrondel van hooguit 4 cm aan mijn haakje. Ik maak hem los en gooi zo nog een keer uit, hopend op kleine platvis. Weer een grondel. Iedere keer als ik gooi vang ik een brakwatergrondel, de zoveelste is echt het allerkleinste visje wat ik ooit heb gevangen.

Het kleinste visje tot nu toe

Omdat er niet één platvisje bijt loop ik langzaam door richting de blokken, daar heb ik mijn tweede hengel tevoorschijn gehaald. Aan deze zat een haak 6 met een hele garnaal erop geregen. Na een kwartiertje krijg ik een beetje op mijn picker, ik draai binnen en het is een zwarte grondel! Weer een nieuwe soort! Op mijn zwaardere hengel verlies ik steeds het aas door de krabben, ik besluit om wat meer op het zand te vissen met de zwaardere en de picker meer richting de blokken te leggen. Na een paar minuten krijg ik beet op de picker en flink ook. Jammer dat het haakje 22 niet opgewassen is tegen welke vis dan ook van formaat, mijn lijn brak vrijwel meteen na het aanslaan. Toch maar weer op het zand pickeren en een haak 14 er aan, dat zou eventueel het verschil kunnen maken. Het zijlijntje van de zwaardere hengel moet gewoon wat hoger. Net nadat ik deze weer ingegooid heb krijg ik voor het eerst beet op de zwaardere hengel. Ik draai het visje makkelijk binnen, weer een zwarte grondel. Wel een grote. Na nog een tijdje niets vangen besluit ik om terug naar de haven te lopen. Daar aangekomen vis ik verder met de garnaal en met

De grootste vis van de dag - zwarte grondel

kleine stukjes mestpier. Bijna elke vijf minuten hangt er wel weer een grondel aan mijn haak. Af en toe zie ik een schooltje kleine vissen voorbij zwemmen. Eindelijk weer iets anders als grondels, ik denk weer dezelfde als daar straks. Ik draai mijn picker binnen en leg hem recht voor mijn neus neer. Eerst vang ik nog een grondel en een krab, maar dan vang ik nog zo'n visje als ik vandaag als eerste had. Ik houd de visjes op deze plek door af en toe een flinke hand (dode) maden te gooien die ik nog in mijn tas had zitten. Na een paar minuten vang ik weer zo'n visje, dacht ik, na schubben te tellen blijkt deze er 47-49 te hebben (een beetje lastig door de foto, omdat ik dacht dat het dezelfde was heb ik maar één foto gemaakt). Dit is dan een kleine koornaarvis, dat is ondanks het minimale verschil, nog een nieuwe soort! Op deze stek hoop ik dat er nog wat op mijn grote hengel gebeurd en vis ik

Kleine koornaarvis

 met mijn picker verder tot het bijna donker is. Naast tientallen zwarte grondels ving ik nog een stuk of zes koornaarvisjes, die weer 53 of meer schubben op de zijlijn hebben. Ik moest zorgen dat ik voor 21:16 weer bij de bushalte was, dus heb ik ruim op tijd ingepakt en ben ik aan de drie uur durende reis naar Eindhoven begonnen.

Alleen naar zee

Sinds het begin van de vakantie stond het eigenlijk al op mijn planning: zeevissen. Dat was er tot nu toe nog niet van gekomen. Vandaag was het dan zo ver, ik had brakwater- en zwarte grondel als target genomen. Verder had ik de grotere hengel bij waarmee ik verder kan vissen, hiermee hoop ik eigenlijk alleen dat er iets op bijt. Ik had alleen een bakje ongekookte garnalen bij als aas.

Aangekomen in Vlissingen ben ik vanuit het station meteen links gegaan en daar rond de Buitenhaven gewandeld. Er lagen overal veel oesters, scherpe krengen, waar vooral de lijn van mijn picker niet tegen kan. Na dat ik om een groot bedrijf heen gelopen ben kan ik daar naar beneden om langs het water af te lopen. Bijna helemaal bij het einde lijkt het me dat het er minder oesters liggen. Ook moet het hier wel een stuk dieper zijn want de boten varen binnen werp afstand voor me door. Ik maak aan mijn picker een haakje 22 en zet er het onderste staartsegment van een garnaal op. Deze gaat op de bodem met schuiflood. Op die andere hengel zet ik een haak 8 waar ik een hele garnaal op maak, bij deze zet ik het lood onderaan en zit de haak aan een zijlijntje. Dit is zodat de haak niet op de bodem komt, dat voorkomt dat de krabben het aas opeten. Al snel krijg ik een heel klein beetje op mijn picker, ik kan het maar net zien. Ik draai het visje binnen

 en zie al voordat hij aan de kant is dat het een grondeltje is. Een zwartbekgrondel of een brakwatergrondel. Het verschil is het beste te herkennen aan een zwart vlekje in de rugvin, zoals bij een baars, geen vlekje is een brakwatergrondel.
Deze heeft er geen dus dit is één nieuwe soort voor mij! Dat dacht ik tenminste! Op 14 September 2014 zag ik op www.soortenjagers.nl een dikkopje voorbij komen. Ik had wel van deze vis gehoord maar ik heb er eigenlijk nooit verder naar gezocht op internet. Deze leek zo donders veel op deze 'brakwatergrondels', dat ik begon te twijfelen. Om mijn twijfels weg te nemen heb ik deze vis opnieuw toegevoegd op www.soortenjagers.nl, dit keer als zwoenzel. Op 15 September reageerde Tonnie Uitterhoeve op mijn foto. Hij zei dat, gezien de lengte, dit hoogstwaarschijnlijk een dikkopje is. Een extra soort erbij, zonder te gaan vissen!

Na een minuut of tien vang ik weer een grondeltje, nog een dikkopje. Na een tijdje afwachten stopt er een auto achter me, een man stapt uit en komt me vertellen dat ik op het terrein van 'het trainingscentrum' zit en dat het 

2 Dikkopjes

niet oké is om hier te vissen. Hij vertelde me dat ik om het terrein heen kan lopen en dat daar ook wel een goed plekje is.

Ik pak mijn spullen in, terwijl ik dit doe verlies ik van beide hengels het lood en de lijn.. Ik loop richting het hek. Als ik even gelopen heb bedenk ik me dat ik straks wel op tijd moet zijn voor de trein, misschien kan ik beter teruglopen en aan de andere kant van de Buitenhaven proberen..

Daar ben ik naast het hek van een ander bedrijf gaan zitten. Mijn picker heb ik zo klaargemaakt en ingegooid. Terwijl ik me over de zwaardere hengel buig zie ik dat er een barst in één van de segmenten zit, balen, zeg. Dat moet wel net gebeurd zijn.. Ik schuif de hengel in en leg hem weg. Nu ik alleen nog de picker heb besluit ik om hier boven het schuiflood dan maar een zijlijntje aan te maken met het haakje 8 en de hele garnaal. Ik vang eerst een zwartbekgrondel, op het kleine haakje.

 Net nadat ik ingegooid heb wilde ik even een boterham eten, terwijl ik in mijn tas aan het rommelen ben zie ik dat mijn hengel flink krom staat! Yes! Ik sprint eropaf en trek de hengel zo hoog mogelijk omhoog, zodat de vis en de lijn niet in de oesters komen. Ik begin te draaien en nog tien seconden later knakt de lijn. Ik draai hem verder binnen en zie dat alleen het haakje 22 weg is. Jammer dat hij de grote niet heeft gepakt.. Ik vis zo nog een tijdje verder, af en toe vang ik nog een dikkopje.Wanneer het vloed begint te worden komen er allemaal kwalletjes mee met het stijgende water.

In zijn nekvel

Een tijdje terug zag ik een filmpje over vaste stok vissen op zee, in dat filmpje schuift de visser steeds verder naar achteren naarmate het vloed wordt, na een tijdje zit hij te vissen waar hij een paar uur geleden zelf zat, en hij ving ook nog. Omdat je dan ook precies weet hoe de bodem er daar uit ziet is dit eigenlijk ideaal. Ik zag een klein stukje zand van ongeveer 60x60cm toen het eb was. Dat was het beste plekje dat ik zag, dus daar heb ik uitgegooid. Al snel kreeg ik een klein beetje, ik sla aan en zie dat ik een  dikkopje vals gehaakt heb. Ik gooi nog een keer in en al snel stond mijn hengel krom.

Ik trok hem omhoog en zag dat er 3 krabben aanhingen, één viel er meteen af en de andere twee toen ik mijn lijn neerlegde. Ik heb er ééntje even gevangen voor de foto. Na een nog uurtje niks vangen en vaak het aas verliezen door krabben, begon het te regenen. Vanuit de verte kwamen er dikke donkere wolken steeds dichterbij. Toen het ook nog begon te onweren heb ik vlug mijn spullen ingepakt en ben ik naar het station gegaan.

Aasgieren zijn het!

De Waal - ronde 2

Gisteren toen ik thuis kwam was ik tevreden met de vangsten, alleen jammer dat die witvingrondel niet boven water is gekomen. En waarom heb ik eigenlijk niet geprobeerd snoekbaars te vangen? Vastberaden ben ik vandaag terug gegaan. Bijna op de stek aangekomen zie ik een vrouw met de hond lopen. Ze vertelde me dat deze kribben hier niet veel zijn, maar dat de eerste aan de andere kant van de brug altijd snoekbaars op zou moeten leveren. Ik bedank haar vriendelijk en vertrek richting die kribbe. Na een klein stukje tussen de planten door te waden loop ik over de stenen aan het water. Bij de kribbe aangekomen zie ik dat er overal blokken liggen, op sommige plekken ligt ook grind met hier een daar een groter blok. Ik besluit om er nog maar een stuk verder langs af te lopen. Na een paar stappen steekt er op eens iets in mijn been. Ik voel in mijn broekzak en kom er achter dat het een pakje onderlijnen is wat zo prikt. Ik dacht eerst dat het nietje in mijn been zat, want dat had ik eerder al een beetje uit zien steken. Ik voelde wat verder, heel voorzichtig, en kwam er achter dat de voorste haak uit het pakje door het plastic was gestoken. Vervolgens met lepeltje en al door mijn broek en in mijn been.

Blij dat ik geen vis ben!

 Doordat ik een paar verkeerde stappen zette terwijl ik mijn rugzak pakte voor een schaar, begon ik het bijna uit te schreeuwen van de pijn. Toen ik mijn schaar eenmaal had heb ik het draadje afgeknipt in mijn broek, ik zag meteen dat de haak al op twee plekken had geprobeerd om zich naar buiten te prikken. Een tang om het lepeltje af te knippen en de haak door te drukken had ik niet. Ik heb mezelf uiteindelijk gewoon als een vis onthaakt,  het haakje zat al zo los in mijn been van het bewegen dat dit zonder al te veel pijn kon. Dat ding er eindelijk uit hebben was wel echt een verlichting.

Ik ben de 25m die ik nog moest doorgelopen en heb daar uitgegooid met mijn pickertje, vrijwel meteen had ik een zwartbekgrondel. Deze heb ik even doodgeslagen en aan mijn andere hengel bevestigd. Ik viste verder met de picker en ving nog een paar zwartbekgrondels. De hengel voor de snoekbaars zat al snel vast, hop weg lood, weg lijn, weg dreg. Snel een nieuwe onderlijn gemaakt en de eerst volgende grondel weer een klap verkocht ('t is dat 't moet) en aan de haak gemaakt. Ik heb deze even uitgegooid en de rest van mijn spullen ingepakt, omdat ik baalde dat ik meteen een lijn kwijt was. Een stuk verder gelopen kon ik net in de stromingslijn komen met mijn visje, daar heb ik ingegooid. Het duurde niet lang voordat de hengel weer vast zat en ik weer de lijn kwijt was! Omdat ik nog maar één lijn en groot genoeg stuk lood bij heb voor zo ver te vissen besluit ik om toch maar weer naar het zandstrandje van gisteren te gaan. De picker heb ik weer met maat 22 haak, een made en vijf gram lood uitliggen. Vijf gram lijkt weinig voor een grote rivier, maar het gaat, als je je lijn maar niet te strak legt en niet te ver en in niet al te harde stroming vist. Hoe harder de stroming hoe minder ver je kunt vissen.

Roofblei

 Al snel ving ik een pontische stroomgrondel, deze ging op dezelfde manier aan de haak als de vorige twee grondels. Op het pickertje ving ik verschillende grondels, hier op het zand zijn het vooral kleine zwartbekgrondels en grotere pontische stroomgrondels. Niet veel later begonnen ook de kleine roofbleitjes en alvers op het pickertje te bijten. Tussen de grondels door ving ik drie alvers, vijf roofbleitjes en twee minuscule windes. Toen ik weer ingooide kreeg ik al snel weer beet, ik draai het visje binnen en het is een witvingrondel! Weer een nieuwe soort erbij!

Na nog een aantal zwartbekken en stroomgrondels krijg ik weer beet. Deze keer wordt het kleine visje onderweg naar de kant gepakt door

Witvingrondel

een roofblei van een centimeter of dertig. Ik gooi mijn beugel open, in de hoop dat hij het visje snel wegwerkt en ik hem misschien op de kant kan krijgen, maar meteen als ik aansla is de roofblei weg en zie ik dat ik nog een witvingrondel heb gevangen. Terwijl ik bijna het laatste voer in het water gooi krijg ik weer beet, ik voel dat deze vis wat groter is. Aan de kant gekomen zie ik dat het brasem is. Ik gooi nog een keer in, voordat ik het weet heb ik weer beet. Weer een brasem. Zo vang ik er in tien minuten nog twee. Als ik al mijn spullen in aan het pakken ben krijg ik nog een keer beet, dit voelt raar.. Alsof het een zak is, maar wanneer het lood op de bodem komt rent het aan! Ik draai binnen en zie dat ik een Chinese wolhandkrab heb, het haakje zit om de draad om zijn poot heen. Ik gooi hem terug en klap mijn hengels in. Dat een dag zo slecht kan beginnen en toch zo goed kan eindigen.

Brasem

Krab

Grondel waalhalla

Mijn eerste zwartbekgrondel

Vanmiddag ben ik met de trein naar Zaltbommel gegaan, om daar op de Waal te gaan vissen. Vanaf het station is het maar een kwartiertje lopen tot waar je kunt vissen. Ik heb eerst op de blokken onder de brug gezeten, daar ving ik één zwartbekgrondel. Omdat ik vaak vast kwam te zitten in de stenen besloot ik dat het

Pontische stroomgrondel

tijd was om te verkassen. Een 100m van de brug af zat een klein strandje, hier ben ik gaan zitten omdat ik er weinig stenen in het water zag liggen. Dat zou me wat materiaal moeten schelen. Daar ingegooid vang ik meteen nog een zwartbek. Dan nog één. Bijna meteen als ik ingooi heb ik weer beet, dit is een pontische stroomgrondel! Al 2 nieuwe soorten vandaag! Zo vis ik nog een paar uurtjes verder en blijf vooral de twee grondelsoorten vangen. Verder heb ik nog één alvertje, één kleine roofblei en één kleine winde gevangen. Tegen de schemering werd ik zo gek van de muggen dat ik er maar mee opgehouden ben en de trein terug naar Eindhoven heb gepakt.

Bruine dwegmeerval

Op de blog van Frank Habets (www.soortenjager.blogspot.com) stond een tijd terug een bericht over zijn jacht op de amerikaanse hondsvis, samen met zijn vismaat Manolo. Omdat het te laat/licht werd zijn ze naar het vosseven gereden om daar een bruine dwergmeerval te vangen. "En al vlot hadden we beiden dit mormel te pakken" - zoals Frank schrijft.

Omdat het vosseven 11km van het dichtsbijzijnde treinstation af is, heb ik mijn pa gevraagd of hij er misschien een keer heen wilde rijden. Nergens op internet kon ik vinden of je er mag vissen als je niet op het vakantiepark verblijft. Daarom heb ik een mailtje gestuurd, waarop ik geen antwoord heb gehad.

Op vrijdag 1 Augustus rond half 1 stond mijn pa voor de deur. Samen met Toon, een jongen die sinds kort ook een beetje soorten verzameld, zijn we toch gewoon gegaan. Daar aangekomen heb ik bij de receptie gevraagd of we mochten vissen. Dit mocht als we alle vis terug zouden zetten en niet voor de vakantiehuisjes zouden gaan zitten.

Aangekomen bij het ven zien we dat het voor 80% dicht zit met drijvende planten. De kant is heel flauw aflopend met veel planten, zeker een meter of 5-6 waar je over heen zou moeten vissen. We zijn er voor de helft omheen gelopen toen we een klein drijvend steigertje zagen. Perfect! Daar zijn we gaan zitten. Na enkele minuten kreeg Toon beet, een goudvis. Niet veel later ik ook, de eerste dwergmeerval! Auw!

Mooi zijn ze wel - Bruine amerikaanse dwergmeerval

Meteen prikt het beestje me met één van zijn borstvinnen. Als je het beestje uit het water tilt is het slim om hem stil voor je te hangen en alle opgezette vinnen tussen je vingers door te laten vallen, als je hem eenmaal zo vast hebt kan je vrijwel niet meer gestoken worden.

Bij één van de meervalletjes was de haak een klein beetje diep in zijn mond gekomen. Meestal knip ik dan de lijn af, om het beestje te redden, maar deze moest zeker nog gaan. Het lepeltje stak net niet meer uit zijn mond. Tijdens het onthaken beet hij ook nog eens in mijn vinger! Wat een vervelende visjes zijn het eigenlijk! Na een paar uurtjes vissen hebben we met zijn drieën totaal 17 dwergmeervallen en 6 goudvissen gevangen. Omdat we daar in

Goudvis

de volle zon stonden waren we rond half vijf allen zo gaar dat we maar besloten om er mee op te houden. Voor mij een nieuwe soort en voor Toon twee, mooie eindstand!

De doode gracht

Drie dagen geleden ging ik met de fiets richting de doode gracht, in Eindhoven. In de vissenatlas van Noord-Brabant staat dat daar ergens kroeskarper voor moet komen, een soort die ik nog nooit gevangen heb. Na een kwartier fietsen kan ik langs het water af rijden, ik zie vrij weinig beweging en blijf daarom maar door rijden.. Ten slotte zit die kroeskarper (als ie al in de doode gracht zit..) helemaal in het noordelijkste kilometer vak. Dan zie ik net voordat ik de weg over wil steken een stel karpers onder het vuil dat zich in een hoek heeft verzameld. Niet waar ik naar op zoek was, maar toch even proberen. Wat brood gooien en hopen dat ze er op komen happen, je haakaas gaat pas te water als ze echt aan het eten zijn. Geen één vis had interesse in mijn brood.

Bij het noordelijkste deel aangekomen leek het eerst alsof er geen stekken waren. Toen ben ik even rond gefietst, omdat ik er nog nooit geweest was. Er is één stek waar een stelcon plaat over het water heen steekt, hier kan je mooi op gaan zitten. Ik had één hengel met schuiflood, een haakje 12 en maden uitliggen, hopend op grotere kroeskarpers. Daarnaast had ik mijn picker uitliggen met een haakje 22 en één made er aan, de truc met zo licht pickeren is dat je niet naar je top, maar naar je draad kijkt. In drie uur ving ik maar een stuk of tien voorns en één baarsje. Ik had al gezien dat er een klein richeltje zo'n 30cm uit de kant was, misschien een randje van 15cm diep. Als visser zou je hier niet snel je aasje neer leggen.

14cm, maar wel een kopvoorn!

Ik heb toch even geprobeerd met de picker, en één caster op de haak. Binnen een minuut of tien kreeg ik een vrij harde aanbeet. Ik hoefde alleen maar mijn hengel op te tillen om de vis uit het water te halen, yes! Een kopvoorn! Geen kroeskarper, maar wel een nieuwe soort te pakken.
Toch apart, op de tongelreep, sommige stukken van de dommel en de keersop zou kopvoorn voor moeten komen. Ik heb vaker op alle drie de beken naar dit visje gezocht en er nooit één gevonden. Nu zit ik op een stilstaand watertje en dan komt er ineens één boven water!