Nadat ik 50 pieren opgehaald heb loop ik naar de waterweg. Mijn strandhengel zet ik vlug in elkaar. Omdat ik heel graag een tong zou willen vangen, maak ik een schuifloodje op mijn hoofdlijn. Daardoor liggen alle haken op de bodem en ligt het aas ook stiller, wat goed zou moeten werken voor tong. Ik heb mijn spinhengeltje bij om dichtbij te vissen. Na een half uurtje vang ik een bot van een centimeter of 30. Daarna blijft het lang stil, op de krabben na. Mijn strandhengel beweegt steeds maar iedere keer zijn het krabben. Dan vang ik een zwartbekgrondel op de spinhengel. Af en toe krijgt de strandhengel een flinke beet, maar de vis schiet vaak los.
Niet veel later krijg ik een beet, ik dacht dat het een krab was. Maar wanneer mijn lood bij de kant komt voel ik duidelijk gespartel! De vis komt boven en ik zie een tong, yes! Ik til hem dolgelukkig uit het water. Wat een rare kop hebben ze toch. Dit is wel mooi mijn 66ste vissoort!
Na deze vis is de dag al geslaagd, maar ik ga toch nog even verder. Na een tijdje staat mijn spinhengeltje goed krom. Dit is een palinkje van nog geen 30 cm, maar wel mijn eerste op zout water. Wanneer ik niet zoveel pieren meer over heb krijg ik een flinke aanbeet op de strandhengel. Al gauw merk ik dat dit weer een mooie vis is. Ik ben al zo vaak gefopt door de krabben, dat ik het verschil goed kan voelen. Deze vis is nog iets groter als de vorige tong. Hoppa, meteen twee tongen. Mijn dag kan niet meer stuk. Na deze vis vang ik alleen nog maar krabben. Rond half tien besluit ik om er mee op te houden en de trein terug naar Eindhoven te pakken.
