Scheveningen - gevlekte lipvis

Sinds ik geen OV-kaart meer heb probeer ik zoveel mogelijk met andere mensen mee te rijden om toch nog wat nieuwe soorten te kunnen vangen. Gisteren kon ik een gratis ritje krijgen naar Scheveningen, dus daar ben ik geweest.

Omdat ik eergisteren nog niet wist dat ik zou gaan waren de voorbereidingen slecht. Ik heb bijna altijd wel een bakje mestpieren in de koelkast en ik had ook nog een potje maden, maar verder niks. Eenmaal aangekomen op het havenhoofd wilde ik met de pieren beginnen, ik maak het bakje open en zie een vieze groene snotlaag over de pieren zitten. Shit! Die kan ik dus niet meer gebruiken. Al balend maak ik een paar maden aan het haakje 14. Ik gebruik een zijlijn van tien centimeter, die ongeveer vijftien centimeter boven het lood zit. Met het loodje kan ik de bodem 'afvoelen' en zo naar de diepere rotsspleten zoeken. 

Gehoornde slijmvis

Na een minuutje of twintig komt er een engelstalige man naast me staan. Hij heeft twee hengels bij, beide voor op de platvis te vissen. Het water is opkomend en ik begin beten te krijgen. Ik vang drie vissen, waarvan twee gehoornde slijmvissen, maar na een tijdje valt het stil. De man naast me is ondertussen schar aan het vangen. Hij heeft er vier wanneer ik besluit om mijn feeder ook maar eens uit te gooien. Ik krijg geen beet meer, op beide hengels niet.

Na een tijdje komt de engelstalige man naar me toe met een krant vol met pieren, "I've found them, they're not very fresh but you can have them". Yes! Dank je wel! Ik bedank hem en vis vanaf nu met hele kleine stukjes zeepier op mijn lichte hengeltje. Op de feeder zet ik op beide haken een hele zeepier. De kleine hengel ligt geen minuut stil meer vanaf dit moment, zo gauw ik mijn lood in een scheur laat zakken krijg ik vrijwel meteen beet. Slijmvissen en gehoornde slijmvissen blijven achter elkaar boven water komen. Iedereen die gehoornde slijmvis nog zoekt; in Scheveningen ga je ze vinden! Op de feeder krijg ik wel een paar keer beet, maar ik weet niks te haken, één keer zit er duidelijk een grote platvis aan die voor de kant los komt, helaas. 

De man die mij de pieren gaf heeft ondertussen een stuk of acht scharren gevangen, waarvan vier voor in de pan. Het is drie uur, het tij is gekeerd en hij besluit om er mee op te houden. Ik vis nog door tot de pieren op zijn. Zo zuinig mogelijk vis ik verder, want ik wordt pas na vijf uur opgehaald. Met de pieren krijg ik zo snel beet van slijmvissen, dat ik er maar weinig vertrouwen in heb dat een andere soort het aas zal pakken.

Gelukkig was de eerste vis van de dag, op de maden, een gevlekte lipvis! Ik kreeg beet, dacht natuurlijk aan slijmvis, maar ik merkte al gauw dat deze vis een stuk sterker is dan een slijmvis. Toen ik de vis zag wist ik niet wat me overkwam! Ik moest hem nog wel even heel zenuwslopend omhoog zien te takelen tussen de blokken met mijn reishengeltje. Gelukkig bleef ze hangen en kon ik deze foto maken.

Gevlekte lipvis