Estartit en Barcelona (deel 1)

Een paar vrienden die ik dankzij het skateboarden heb leren kennen, zijn naar Barcelona verhuisd. Omdat ik hen wel eens wilde opzoeken, begon ik een plan te maken om een weekje van de zon te genieten, te vissen en een beetje te skaten. Dave van Balkum, waarmee ik laatst in IJmuiden heb gevist, is niet zo lang geleden ook in Spanje geweest. Hij gaf mij al de nodige tips, maar vertelde me ook dat Ton Nientied dé Spanjeexpert bij uitstek is en ook nog eens hofleverancier van Nederlandse NCRZ-records.

Nog geen uurtje in Spanje en al een eerste nieuwe vissoort gescoord: Eastern mosquitofish (Gambusia holbrooki).

Toen ik begon rond te vragen over de vismogelijkheden in de buurt van Barcelona, kreeg ik ook van andere soortenjagers te horen dat Ton het meeste ervaring heeft in die regio. Hij heeft in Estartit een huis gebouwd en daar vervolgens 20 jaar gewoond. Tegenwoordig fungeert het huis als vakantieverblijf, waar Ton en zijn echtgenote Hilda vrijwel de gehele zomer vertoeven. Ik kreeg zijn e-mailadres en we raakten digitaal ‘aan de praat’. Daarbij kom ik er al gauw achter dat ik de grotere vissen zoals roggen wel kan vergeten op de Middellandse zee. Eigenlijk kun je in deze regio alleen grotere vis vangen, als je met een (charter)boot mee gaat... Dat kost je dan echter al gauw zo’n € 150,- voor één dag en dat is nogal veel voor het budget dat ik te besteden heb. Het vissen op de grotere vis zet ik dus al snel uit mijn hoofd en ik besluit me te concentreren op het vertrouwde Light Rock Fishing (LRF) vanaf de kant.

Na een paar mailtjes op en neer, nodigt Ton mij uit om samen te vissen. “Als je naar Girona vliegt, kom ik je daar ophalen van het vliegveld en gaan we samen wat stekken af. Ik heb ook nog wel een slaapplekje voor je!” Wow, wat een aanbod! Daarop moést ik natuurlijk wel in gaan...

Lees verder...

Eindelijk dan die pollak

Na het Engelandavontuur samen met Dirk waarover ik eerder in een tweedelig blog berichtte, stond het vissen even op een lager pitje. Er moest weer even wat meer gewerkt worden ter voorbereiding op de zomer. In heel juni en tot en met 15 juli ben ik uiteindelijk slechts twee keer naar zee geweest en beiden keren ving ik weinig vis en al helemaal niet de gewenste targets.

Eindelijk is dan ook mijn eerste Nederlandse pollakje een feit.
Foto’s: Dave van Balkum

In de tussentijd heb ik wel Savivas haakjes in maatje no. 30 aangeschaft. Als je daar een driehaaks onderlijntje van maakt, met wat glitterend spul op de haak, zou je er zandspieringen (Ammodytes tobianus) mee moeten kunnen vangen... Marcel de Vries deed dat begin juli nog eventjes voor en ook weer op dezelfde plek in IJmuiden. Zijn goede voorbeeld wilde ik natuurlijk zelf ook proberen te volgen en daarnaast ben ik de pollakjes die er vorig jaar rond deze tijd gevangen werden niet vergeten! Want ook die pollak (Pollachius pollachius) ontbrak nog immer op mijn lijst. Omdat Dave van Balkum net terug was uit Spanje en ik dus visplannen aan het maken was, nam ik contact met hem op. Hoewel hij goed bekend is in het havengebied van Ijmuiden hij hij toch wat vragen over die bijzondere stek van ons bij de Zuidpier, waar al zoveel bijzondere soorten bovengekomen zijn. Na enig telefonisch overleg besloten we dat we op 16 juli zouden afspreken op station Heiloo, om vervolgens samen die stek te gaan bevissen.

Lees verder

Soortenjagen aan de overkant (Deel 2 en slot)

Afgelopen vrijdag konden jullie deel 1 lezen van mijn tweeluik over de recente visavonturen die vismaat Dirk en ik mochten beleven tijdens onze korte soortenjacht in Ramsgate, aan de overkant van de Noordzee. Onze tweede visdag visten we vrijwel het etmaal rond en de volgende dag staan we daarom laat in de ochtend op in ons hotel. Uiteindelijk zijn we zelfs pas rond 14.00 uur klaar om te vertrekken. We besluiten om eerst eten en drinken te gaan kopen en ook brood om te proberen een harder te vangen. Dan meteen door naar de tackleshop Fishermans Corner om wat verse zagers en nog meer informatie over goede kantvisstekken te scoren.

Engelse Starry smouthhound oftewel gevlekte gladde haai

Opnieuw blijkt eigenaar John een uitermate vriendelijke kerel en hij wist ons inderdaad nog meer goede stekken te wijzen. Zo zou er vooraan in de haven een soort van een zoutwater poel zijn, waar alleen met storm via enkele scheuren in de wanden vis in terecht kan komen. Volgens John zou het vol zitten met paling, harder, koornaarvis en zelfs lipvisjes, maar… je mag er alleen niet vissen! In de winkel treffen we ook Mick, ook al een zeer aangename man die graag op harders vist en die wij op onze eerste dag inderdaad al hadden zien vissen. Mick loopt zelfs met ons mee naar de haven, om ons daar de beste plekjes voor het vangen van lipvissen aan te wijzen. Dirk en ik dachten allebei dat er diklipharders in het smerige zoutwatervijvertje bij de haven zouden kunnen zitten. Die soort heb ik al en dus daarom geef ik Dirk de kans om er eerst één te vangen; daarna lukt het misschien niet meer...

Lees verder!

Neeltje jans

Gisteren ben ik om 5:31 met de trein vertrokken naar deltapark Neetlje Jans. Mijn doel was om eerst met laag water stenen te keren en daarna met hoog water langs de kadewanden te vissen, in de hoop een botervis te vangen. Om half 10 kom ik aan (bedankt NS), om kwart over 11 is het laag water. Dus ik heb niet erg lang om met het handlijntje te vissen.

Tijdens het stenen keren kom ik alleen krabben, garnalen en zeesterren tegen. Niet één visje! Wanneer de golven bijna over de eerste stenen heen komen besluit ik naar het kadewandje te lopen. Ik heb nog wat kleine mestpiertjes en een zakje maden bij. Ik vis met een paternoster met 2 haakjes 14 er aan, één beaasd met pieren en de ander met maden. Al snel komen er zwarte grondels boven water. Na twee uurtjes heb ik er ongeveer 20 gevangen. Daarna valt het stil, ik krijg nog wel af en toe beet maar vang niets meer. Er zijn ondertussen heel veel kleine visjes recht voor mijn neus aan het scholen. Ik probeer ze een haakje 28 met een stukje pier eraan aan te bieden, maar ik krijg ze niet gevangen. Misschien toch maar ergens anders proberen.

Eerst loop ik naar het strand, daar merk ik al gauw dat dit met mijn reishengeltje niets op gaat leveren. Dan maar bij de steenstort proberen aan de overkant van het eerste kadewandje. Ik begin over de stenen te klauteren en zie al snel dat er hier ook heel veel kleine visjes zwemmen. Twee soorten door elkaar, grijsachtige visjes en iets langgerektere blauwige visjes. In één hoek van de stenen zit ik uit de wind, hierdoor is het een stuk makkelijk om met het minihaakje te vissen. De visjes zitten vrij hoog in het water en ze happen zo te zien

Je zou haast vergeten dat je in Nederland bent

naar kleine dingetjes die in het water vallen. Daarom haal ik mijn lood eraf en zet ik alleen één klein knijploodje net boven de onderlijn. Zo probeer ik te 'vliegvissen'. Zo gauw mijn aasje te ver zinkt gooi ik het opnieuw in. Eerst reageren de blauwe slanke visjes, ze willen wel, maar het haakje is veel te groot voor deze microvissen. Na een tijdje zuigt eentje zich vast aan het piertje, zonder hem te haken trek ik hem naar me toe. Maar voordat ik hem uit het water heb valt hij er vanaf. Daarom haal ik mijn aquarium-netje tevoorschijn, wat ik eigenlijk bij had voor tijdens het stenen keren. Na een hele tijd proberen komen de grijze visjes wat dichterbij. Na nog eens twintig minuten krijg ik er één gehaakt! Ik haal binnen en leg hem in het netje. Ik onthaak hem, knip een foto en kijk even naar zijn bek en vinnen. Het visje spartelt als een malle, waardoor hij veel schubben verliest. Ik twijfelde over de soort, toen ik het visje zag dacht ik aan sprot. Maar de sprot die ik laatst ving verloor geen schubben en was ook lang niet zo wild. Verder had dit visje een roze glans in het zonlicht, dat had die sprot ook niet. Daarom raadpleeg ik de vissengids app. Dit is de eerste keer dat ik er voor determinatie gebruik van maak en dat werkt prima! Plaatjes vergelijken is een stuk makkelijker dan kenmerken zoeken. In de app kom ik er achter dat het een kleine haring is!

Mini haring

Mijn 55ste vissoort! Niet waar ik voor ging, maar toch ben ik er heel blij mee.

Op deze manier vis ik verder. Na een tijdje vang ik nog een harinkje, deze is een centimeter groter dan de vorige. Helaas weet deze met zijn gespartel vrij te komen voordat ik er een foto van kan maken. Wanneer het water weer begint te zakken trekken de kleine visjes verder de diepte in. Daarom ben ik nog even langs de kadewand gaan proberen. Hier heb ik nog een paar zwarte grondels gevangen. Om half negen ben ik gestopt met vissen en aan de reis naar huis begonnen.

Bruinisse

Nadat vier dagen geleden mijn nog geen drie weken oude hengel doorbrak in de haven van Vlissingen, ben ik drie dagen geleden terug naar de Jumper gegaan. Daar werd ik heel vriendelijk geholpen en kreeg ik direct een nieuwe stok!

Ik was al van plan om naar het Grevelingenmeer te gaan. Drie dagen geleden besloot ik dat ik de 21ste zou gaan. Die dag heb ik alles ingekocht. Eten, drinken, aas, lijnen en lood. Om 5:30 gaat de wekker, ik maak koffie en pak mijn spullen. Om in Bruinisse te komen moet ik eerst naar Rotterdam met de trein, dan daar met de metro en vervolgens 2 bussen nemen. Wanneer ik in Bruinisse aan kom moet ik ongeveer 800m lopen tot het meer. Daar loop ik eerst een stuk langs de kant. Af en toe zie ik een minuscuul visje wegschieten, omdat ze veel te klein zijn voor mijn haakje 22 loop ik door. Ik zie verder niks langs deze pier, af en toe wat krabben, maar daar kom ik niet voor. Terug in de haven aangekomen begint de zon schijnen, door het felle licht kan ik de bodem op 3m diepte nog zien. Er zwemt een schooltje kleine visjes op ongeveer 2-2,5m diepte, die ga ik eens proberen te vangen! Eerst maak een stukje garnaal aan mijn haak, dit negeert

Koornaarvis

het schooltje straal. Na 3 keer mijn aas voor het schooltje door te trekken, haal ik mijn garnaaltje er af en prik een stukje mestpier aan de haak. Ze lijken dit ook te negeren. Ik laat mijn lood tot de bodem zakken, in de hoop dat er iets bijt terwijl ik rondkijk voor andere visjes. Ik zie niets en wanneer ik mijn aas in wil halen krijg ik meteen een aanbeet. Het is een koornaarvis! (Hier kwam ik gisteren pas achter, met dank aan www.soortenjagers.nl en Theo Modder) Omdat ik dacht dat het allemaal dezelfde visjes zouden zijn, ben ik door gelopen. Na dat ik helemaal om de jachthaven heen gewandeld was kwam ik bij een strandje. Hier zag ik meteen heel kleine bijna doorzichtige visjes wegschieten, wat zou dit zijn? kan ik ze vangen? Ik rijg een dun stukje pier op mijn haak en gooi een flink eind in. Langzaam sleep ik mijn aas naar me toe, ik voel deze beetjes niet eens. Wanneer ik bij de kant kom hangt er een brakwatergrondel van hooguit 4 cm aan mijn haakje. Ik maak hem los en gooi zo nog een keer uit, hopend op kleine platvis. Weer een grondel. Iedere keer als ik gooi vang ik een brakwatergrondel, de zoveelste is echt het allerkleinste visje wat ik ooit heb gevangen.

Het kleinste visje tot nu toe

Omdat er niet één platvisje bijt loop ik langzaam door richting de blokken, daar heb ik mijn tweede hengel tevoorschijn gehaald. Aan deze zat een haak 6 met een hele garnaal erop geregen. Na een kwartiertje krijg ik een beetje op mijn picker, ik draai binnen en het is een zwarte grondel! Weer een nieuwe soort! Op mijn zwaardere hengel verlies ik steeds het aas door de krabben, ik besluit om wat meer op het zand te vissen met de zwaardere en de picker meer richting de blokken te leggen. Na een paar minuten krijg ik beet op de picker en flink ook. Jammer dat het haakje 22 niet opgewassen is tegen welke vis dan ook van formaat, mijn lijn brak vrijwel meteen na het aanslaan. Toch maar weer op het zand pickeren en een haak 14 er aan, dat zou eventueel het verschil kunnen maken. Het zijlijntje van de zwaardere hengel moet gewoon wat hoger. Net nadat ik deze weer ingegooid heb krijg ik voor het eerst beet op de zwaardere hengel. Ik draai het visje makkelijk binnen, weer een zwarte grondel. Wel een grote. Na nog een tijdje niets vangen besluit ik om terug naar de haven te lopen. Daar aangekomen vis ik verder met de garnaal en met

De grootste vis van de dag - zwarte grondel

kleine stukjes mestpier. Bijna elke vijf minuten hangt er wel weer een grondel aan mijn haak. Af en toe zie ik een schooltje kleine vissen voorbij zwemmen. Eindelijk weer iets anders als grondels, ik denk weer dezelfde als daar straks. Ik draai mijn picker binnen en leg hem recht voor mijn neus neer. Eerst vang ik nog een grondel en een krab, maar dan vang ik nog zo'n visje als ik vandaag als eerste had. Ik houd de visjes op deze plek door af en toe een flinke hand (dode) maden te gooien die ik nog in mijn tas had zitten. Na een paar minuten vang ik weer zo'n visje, dacht ik, na schubben te tellen blijkt deze er 47-49 te hebben (een beetje lastig door de foto, omdat ik dacht dat het dezelfde was heb ik maar één foto gemaakt). Dit is dan een kleine koornaarvis, dat is ondanks het minimale verschil, nog een nieuwe soort! Op deze stek hoop ik dat er nog wat op mijn grote hengel gebeurd en vis ik

Kleine koornaarvis

 met mijn picker verder tot het bijna donker is. Naast tientallen zwarte grondels ving ik nog een stuk of zes koornaarvisjes, die weer 53 of meer schubben op de zijlijn hebben. Ik moest zorgen dat ik voor 21:16 weer bij de bushalte was, dus heb ik ruim op tijd ingepakt en ben ik aan de drie uur durende reis naar Eindhoven begonnen.