Berwijn

Op internet kwam ik een verslag tegen van een visseninventarisatie in de Berwijn, net over de grens bij Eijsden. In dit verslag stond dat er verschillende soorten voorkomen die ik nog niet heb zoals sneep, gestippelde alver en barbeel.

Eergisteren ging ik er heen. Het was mijn bedoeling om heel vroeg te vertrekken, dat ging niet door omdat ik heel slecht in slaap kon komen. Toen ik uit bed kwam wilde ik eigenlijk niet meer gaan, maar toen mijn koffie op was heb ik toch de trein gepakt richting Maastricht en Eijsden. Ik nam mijn skateboard mee omdat het vier kilometer lopen is vanaf het station.

In Eijsden aangekomen rijd ik naar de beek toe. Wanneer ik bij de beek ben, zie ik meteen kleine visjes zwemmen. Ik ga er vanuit dat het elrits is en loop door, de volgende vissen die ik zie zijn kopvoorns. Ze zitten in 20cm diep water. Ik besluit ze met rust te laten en verder te zoeken naar een rustige plek. Deze kom ik stroomafwaarts niet tegen, daarom besluit ik verder stroomopwaarts te gaan kijken. Het lijkt alsof er hier ook niet echt geschikte stekken zijn. Na een tijdje maakt de beek een bocht het bos in en kan je er niet meer langs af lopen. Deze bocht is een stuk dieper dan de rest van de beek. Ik besluit om hier in de schaduw te gaan zitten. Eerst gooi ik in bij een schooltje kleine visjes, net wat ik al dacht, elrits. Deze is 1 cm groter

Elrits

als mijn vorige record. Nu besluit ik om mijn aasje eens in het diepste stuk te laten zakken. Nog geen minuut later krijg ik drie flinke tikken achter elkaar op mijn reishengeltje! Ik dacht aan een kopvoorn, omdat ik geen andere grotere vissen had zien zwemmen. Na een korte drill komt de vis boven, ik til hem uit het water en zie meteen dat het een barbeel is! Yes, die is binnen! Mijn 56ste vissoort tot nu toe. Ik neem vlug een foto en zet hem weer terug.

Barbeel

Na een tijdje verder vissen komt er een man in een zwembroek naar me toe. Hij spreekt Duits, dat kan ik wel verstaan maar niet spreken. Gelukkig verstaat hij wel Engels. Hij vist hier ook vaak en vertelt me dat ik in de schaduw moet vissen, omdat de vis schuwer is in de zon. Ik gooi in in de schaduw en krijg al snel beet, helaas zit de vis er niet aan en is mijn aas weg. Ik gooi nog een keer in en krijg bijna meteen weer beet. Dit is weer een barbeeltje, een stuk kleiner als de vorige. Nadat ik hem teruggezet heb, zegt de man dat hij zijn hengel gaat halen en dat hij zo terug is. Toen ik weer alleen zat kreeg ik een keiharde aanbeet. De vis trekt zonder problemen lijn van mijn molen af . Ik probeer hem in de bovenste water laag te krijgen, zodat hij minder profijt heeft van de stroming. Maar voordat ik de vis te zien krijg breekt mijn haakje af. 

Wanneer de man terug komt vissen we samen verder. Na ongeveer een kwartier krijg ik weer een flinke beet, dit is een iets minder sterke vis als net maar nog steeds een mooie drill. Zo gauw de vis in de buurt komt roept de man "Forel!". Dit is mijn derde pr van de dag. Een beekforel van 34 cm. Ik neem een foto en zet hem vlug terug, gelukkig racet hij meteen weer aan zo gauw hij het water raakt. 

Beekforel 

De man vertelt me dat aan de andere kant van de weg veel meer grote vis zit. Ik probeer hem uit te leggen dat ik vrij weinig om de grootte van de vis geef en liever een nieuwe soort vang dan een grote. Na een half uurtje niks meer vangen besluiten we toch om daar te gaan kijken. Hij wijst me meteen op grote kopvoorns en begint met maïs te vissen. Ik voel er weinig voor om hetzelfde te doen, met pieren kun je namelijk veel meer verschillende soorten vangen dan met maïs. De man loopt wat heen en weer langs de beek en gooit hier en daar een handje maïs. Wanneer hij klaar is met voeren, gaat hij ongeveer 100 meter verderop zitten. Ondertussen krijg ik vijf of zes keer beet, maar ik weet niets te haken. Na een tijdje roept de man dat hij beet heeft. Ik ren er heen en zie dat hij een joekel van een kopvoorn aan het drillen is. Hij is zeker 40 cm groot, dat is het dubbele van mijn pr! Nadat hij terug gezet is loop ik terug naar mijn spullen. Het is ondertussen half negen en ik moet nog naar huis toe, ik besluit om nog een half uurtje verder te vissen voordat ik terug naar Eijsden skate.

In de beek hangen een paar takken, ik probeer mijn piertje zo dicht mogelijk langs de takken aan te bieden. Dit levert best snel beten op, maar door de harde stroming valt het tegen iets te haken. Na een paar mislukte pogingen haak ik toch een mooie kopvoorn. Zoveel geweld heb ik nog niet eerder gehad op mijn kleine schuifhengeltje. Omdat het water best ondiep is duurt het toch niet erg lang voordat ik de vis op de kant heb. Weer een persoonlijk record! Na mijn vangst pak ik in en rijd ik weer naar Eijsden, vanuit daar ga ik met de trein terug naar Eindhoven.

Wat een geweldige dag was dit, vier persoonlijke records, waaronder een nieuwe soort. Een avondje waarop echt alles goed ging.

Kopvoorn - 36cm