woensdag 18 mei 2016

Op pad met mijn pa

Het was al een hele tijd geleden dat ik nog eens met mijn pa gevist heb. Vorige week hadden we het er toevallig over. Hij zei dat we komend weekend wel weer eens op pad konden gaan. Afgelopen zondag zouden we gaan, ik mocht kiezen waar heen.

Mijn planning was natuurlijk een poging te wagen om een nieuwe soort te vangen. Ik twijfelde, maar koos er uiteindelijk voor om naar België te gaan, om daar de gestippelde alver achter de schubben aan te zitten.

Om half negen gaat de wekker. Ik maak koffie, lokvoer en broodjes. Er gaan twee bakjes maden mee, grote en kleine. Verder heb ik nog een stel pieren over van het vissen op de Waal. Rond tien uur staat mijn pa voor de deur en rijden we naar het zuiden. Van collega-soortenjagers heb ik gehoord dat het op de Ourthe stikt van de gestippelde alvers. Maar in een verslag van een visseninventarisatie op de Berwijn heb ik gelezen dat ze daar ook algemeen voorkomen.  Omdat de Berwijn dichterbij is dan de Ourthe, is de keuze snel gemaakt.

Wanneer we daar aan komen zie ik onder een overhangende struik al snel een paar vissen die net te groot zijn om gestippelde alvers te kunnen zijn. Toch gooi ik daar uit met een piertje, de vissen reageren geschrokken op het plonsje. Daarom kies ik nu voor een vast loodje en een zijlijntje. Hierdoor kan ik mijn aas mooi op half water aanbieden en drijft het niet weg. Om de vissen niet te laten schrikken laat ik het loodje voorzichtig zakken en neem ik zo'n vijftien meter afstand. Na een paar minuten krijg ik beet, Wow, dit is een veel grotere vis dan dat ik net zag zwemmen. Niet veel later komt de vis bij de kant en zie ik een beekforel van zeker 35cm. Ik schep hem, onthaak hem en maak een foto. Daarna mag hij weer zwemmen. Ik besluit om hier even te blijven zitten, terwijl mijn pa een eindje langs de beek af gaat lopen. Gestippelde alver houdt zich graag op op plekjes naast de harde stroming. Dus maak ik twee voerplekjes; één voor de bocht van de beek en één er na. Ondertussen vis ik verder onder de struik. Na ongeveer twintig minuten krijg ik weer een mooie aanbeet, een korte drill later heb ik weer een forel te pakken van ongeveer hetzelfde formaat als de vorige.

Dan komt mijn pa terug. Hij heeft geen vissen gezien en staat er een beetje van te kijken dat ik al twee forellen heb gevangen. Hij komt rustig bij me zitten. Hij kijkt vooral naar de hengel terwijl ik meer op de voerplekjes zit te letten, helaas zie ik op beide plekjes nog niks gebeuren. Dan gaat mijn reishengeltje weer krom. Wat is dit voor vis? Ik denk aan een grote kopvoorn of een mooie barbeel. Maar dan zie ik een flank in het water met een rode gloed. Weer een forel! Deze vecht wel heel erg hard. Na een tijdje komt  hij dichterbij, maar hij blijft vechten en ik krijg hem niet 1-2-3 geschept. Ik had al lang in de gaten dat dit om een PR ging. Wanneer ik hem op de kant heb kom ik er achter dat hij maar liefst 42cm is!

Wat een mooie vis. Ik vind het opvallend dat sommige een gelige gloed hebben en anderen juist meer rood zijn.

Omdat er op de voerplekjes nog steeds niets te zien is besluiten we om naar een ander stuk van de beek te rijden. Met gps kijk ik waar we eventueel kunnen proberen. Er is geen weg die langs de beek ligt, er zijn alleen nog twee brugjes in de buurt waar we vast wel kunnen proberen. Wanneer we bij de eerste aan komen zien we een vliegvisser. Die zullen we maar niet lastig vallen, dus rijden we door naar het tweede brugje. Wanneer we daar aan komen zien we geen mogelijkheid om te vissen, ik besluit om toch even in het water te gaan kijken. Als ik ze zie zwemmen verzin ik wel een manier om ze toch te vangen. Helaas zie ik niet één visje. 

Mijn pa heeft het aan zijn hart gehad en zijn conditie is niet super. Hij was al moe en had niet zo'n zin meer daarom besloten we om naar huis te gaan. Onderweg naar huis besluiten we om toch nog even een korte stop bij de Maas te maken. Ik kijk weer op de kaart en kom er achter dat de Maas bij Roosteren het meest op onze route ligt. Wanneer we daar zijn zien we dat het hier wel heel erg hard stroomt. Mijn pa vist met mijn feeder met 80 gram lood en een haak 12 met daarop een piertje, maar hij is al snel alles kwijt. Hij denkt dat het geen zin heeft om hier te vissen. Ik vis met mijn lichte spinhengeltje, met een haakje 18 en een made aan de haak. Ik gebruik twintig gram lood, door actief te vissen kom ik niet vast te zitten. Al snel komen er zwartbekgrondels boven. Ik loop langs de rivier af terwijl ik achter elkaar door grondels vang. Na ongeveer honderd meter kom ik bij een stuk waar er een beetje tegenstroom is, hier is ongeveer twee vierkante meter water waar het wateroppervlak bijna stil is. Precies op dat stukje is twintig gram lood meer dan genoeg. Ik gooi een paar handjes voer op de plek, maar blijf toch alleen maar grondels vangen. Maar dan krijg ik een flinke aanbeet! Wat voor een vis zou dit zijn? Ik zie al snel een rugvin en een stuk staartvin boven komen. Een paar minuten later komt de vis bij de kant, een flinke brasem van 52cm. Ik heb eigenlijk geluk gehad dat mijn haakje 18 en de dunne onderlijn het vol hielden met deze stroming.  Na deze vis besluiten we om terug te gaan naar de auto. 

Ondanks dat dit maar een korte sessie was, vond ik het superleuk om op twee heel verschillende wateren te vissen op één dag. Plus een PR beekforel en gewoon weer eens met mijn pa op pad te zijn is ook mooi.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten