Gisteren zat ik vanuit school in de trein naar huis met Max (de kerel die een steur van maar liefst 103kg wist te vangen!). We hadden het over onze targets, hij vertelde me dat in Gemert de dwergmeerval veel gevangen werd. Ik wist, dankzij mijn vissengids, dat de dwergmeervallen hier zwarte amerikaanse dwergmeervallen zijn. Er zouden vissen met een DNA test gedetermineerd zijn, wat dus zekerheid biedt over de soort.
Het is ondertussen al twee weken geleden dat ik naar een nieuwe soort op zoek ben gegaan. Omdat dit zo'n goede informatie was kon ik het niet laten om meteen te gaan. Om 5 voor half 6 zat ik in bus
 |
| Zwarte dwergmeerval |
122 naar Gemert. Daar aangekomen dacht ik eerst dat het een heel klein watertje bij de visvijver in buurt zou zijn. Daar was niets, na een kwartiertje vond ik het daar dan ook leuk geweest. Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar een ander watertje gelopen. Na 20 minuten lopen kom ik bij een vijver die aangesloten is op een beekje. Meteen vragen een paar kinderen me waar ik op ga vissen. Ik antwoord; katvis, die zit hier toch? "Ja". Dus dit is de goede vijver. Ik gooi meteen al het voer dat ik bij me heb op één plek, in de hoop dat ik er snel één vang en weer naar huis kan. Achter elkaar door vang ik voorns variërend van 5 tot 20 cm. Omdat ik de bus wil halen van half 9 besluit ik om nog tien minuten verder te vissen voordat ik naar de bushalte loop. Binnen een paar minuten krijg ik beet, dit voelt anders dan de voorntjes. Het is de zwarte dwergmeerval waar ik naar op zoek was! Het verschil met de bruine is eigenlijk niet te zien, misschien dat de vinnen en de bekdraden wat donkerder van kleur zijn. Maar dat zou ook door de foto kunnen komen.
Frank Habets heeft wat later ook achter dit visje aangezeten en schrijft op zijn blog dat het verschil wel zichtbaar is. De zwarte variant heeft duidelijkere strepen in de staartvin, het verschil is dus wel te zien! Je moet het maar weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten