Op 27 Augustus ben ik weer naar Vlissingen gegaan, op internet had ik gevonden dat er bij de oversteek naar Breskens een goede stek zou zijn. Niet perse om veel te vangen, maar vooral om weinig materiaal kwijt te raken. In Vlissingen aangekomen kon ik deze stek helaas niet vinden, op sommige plekken stonden 'verboden te vissen' bordjes en de andere plek die het zou kunnen zijn was zó dicht bij de oversteek dat ik dat niet zo zag zitten.
Daarom ben ik doorgelopen, deze keer de andere kant op. Na een eindje wandelen zie ik iemand die al zit te vissen, soms houdt dat in dat er wat zit, soms niet. Ik spreek de man aan en kom er achter dat hij Frans is, niet iemand die in de buurt woont, maar hij heeft wel een kleine zeebaars gevangen en een grote verspeeld vandaag. Dat klinkt goed! Laat die platvis maar zitten! (Natuurlijk hoop ik altijd op zoveel mogelijk verschillende soorten) Ik loop nog zo'n 50m door en haal mijn hengels te
 |
| Zeebaars |
voorschijn. Ik heb mijn eigen lange hengel bij van 3,90m en een strandhengel geleend van mijn pa, deze is 4,20m. Op de zeehengel gebruik ik een zelfgemaakte paternoster met drie zijlijnen. Op alle lijntjes zit een haak 6 met een zager, waarvan de onderste op de bodem ligt en de andere twee net boven de bodem zweven. Met mijn andere hengel vis ik met haakjes 14 en een garnaal, in de hoop nog andere soorten te vangen. Na ongeveer een uur krijg ik beet. Meteen als ik mijn ankerlood los trek van de bodem valt het weer neer en zit ik vast. Maar goed dat ik een breeklijntje tussen mijn onderlijn en mijn lood heb zitten. Met een paar flinke rukken komt het lood los en kan ik de vis binnen halen. Een zeebaars! Dat is vissoort nummer 37 voor mij. Na hier de hele dag verder vissen vang ik nog één zeebaars. Verder kreeg ik nog twee keer een klein beetje, maar deze keren had het breeklijntje helaas minder succes. Op de andere hengel is helemaal niets gebeurd. Rond half negen heb ik ingepakt en ben ik terug naar het station gelopen.
Dit was mijn vierde keer zeevissen in twee weken. (eergisteren ben ik op de pier van Hoek van Holland wezen vissen, doordat ik niet verwacht had dat de zee zo ruw zou zijn duurde dit maar heel kort. Daarna nog even in de haven van Maassluis geprobeerd.. Alleen een stel windes, voorns en zwartbekgrondels). Langer geleden heb ik als kind wel is ooit vaker een zeevisje gevangen, maar toen werd eigenlijk alles voor me gedaan. Nu zo, in mijn eentje, vind ik het echt heel lastig om een goede stek uit te kiezen, ook vooral voor materiaal te behouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten