Blauwband

Een paar dagen geleden zat ik weer met Max in de trein naar huis vanuit school. Van hem kreeg ik te horen dat de blauwband een ware plaag is in de vijver De vijf koppen, in Maastricht. Voor een soortenjager is een plaag een heel makkelijke manier om een nieuw visje te scoren. Zo gauw je hem hebt veranderd de zaak, dan zijn ze alleen nog maar vervelend.. Zoals de zwartbekgrondel.

Ik was een beetje ziek de laatste tijd en had eigenlijk besloten om gisteren niet te gaan. Rond half 7 's avonds baalde ik ontzettend dat ik niet weggeweest was. Ik was op internet aan het zoeken om nog een paar plannen te maken voor nog meer nieuwe soorten te vangen. Ik kwam weer bij Maastricht uit, die blauwband is goed bereikbaar! Ik kan nog ongeveer 2,5 uur vissen als ik geluk heb, ik had mijn tas al ongeveer klaar staan, omdat ik, als ik me fitter gevoeld had, sowieso al ergens heen was gegaan. In Maastricht aangekomen moet ik een eindje wandelen, aangekomen bij de vijver is er een mooie lage kade met bankjes. Ik zie al hier en daar kringen. Wanneer ik dichterbij het water kom beweegt alles! Als er een visje schrikt, schrikken ze allemaal en komen er duizenden kringetjes in het water. Ze zijn zo klein dat zelfs mijn haakje 24 en drie fruitvliegmaden te groot is! Ik besluit om mijn aas wat dieper aan te bieden, in de hoop dat de volwassenen onder de school zitten. Binnen een minuut is het raak, helaas valt het visje voor de kant van de haak. Zo volgen er nog twee, die net boven water komen en weer weg zijn. De volgende zit wel goed gehaakt. Precies wat ik dacht, blauwband!  De 43ste vissoort die ik gevangen heb!

Blauwband

Het gefreugel met de fruitvliegmaden was me te veel werk voor nog een blauwbandje. Daarom ben ik naar de Maas gewandeld, daar heb ik met mestpieren nog een stel zwartbekgrondels gevangen, hier was ik een paar weken geleden nog blij mee, maar ik heb nu al een hekel aan ze. Bij het haken van één van de grondels zag ik een snoekbaarsje van een centimeter of 25 aan komen zwemmen, helaas schrok deze meteen weer weg door mijn silhouet in het water. Jammer, die moet ik toch nog eens een keer één zien te strikken. Ik ben om kwart voor 11 opgehouden met vissen, zodat ik om 11 uur in de trein naar huis kon zitten.