Al ongeveer twee weken, was ik aan het proberen om samen met Dirk Temmink een avondsessie te plannen. De weekenden kwamen allemaal slecht uit. Doordat we het beide druk hadden, moesten we ons avontuur een paar keer verzetten. Gisteren had ik een halve dag vrij, omdat ik om 2 in het ziekenhuis moest zijn, om naar mijn enkel te laten kijken. Geluk bij een ongeluk, win ik hier wel twee uur vistijd mee. Dat wist ik van te voren en daarom stond er voor die avond een feedersessie op de Waal gepland.
 |
| De eerste stek |
Wanneer ik om kwart over 3 de Jumper uit stap met een paar korfjes, feedermix en maden, loop ik naar huis. Mijn tas staat al klaar en om 4 uur zit ik in de trein. Wanneer ik richting de uitgang van het station in Zaltbommel loop, kom ik Dirk tegen. Samen lopen we richting de Waal. We hebben het over onze afgelopen visdagen en komende plannen. Als we bij de rivier aankomen zien we al twee andere vissers zitten. Eén van hun vangt op dat moment een visje, dat betekent dat het ons ook moet lukken! We installeren ons een eind verder op in het vak. Bij de eerste worp krijg ik meteen beet. Een kleine kolblei. Dat belooft wat! Het stroomt hier wel heel erg hard, waardoor onze korven niet goed blijven liggen. Na een kwartiertje vangt Dirk een dikke blankvoorn. Alleen door de stroming zitten onze korven vaak vast. We verliezen allebei (nog) geen materiaal, maar besluiten toch om naar het volgende vak te lopen. Zodat we aan het begin van de terugstroom kunnen vissen.
De stroming is hier veel minder hard, waardoor we veel verder weg kunnen vissen en de korven wel goed blijven liggen. Toch gaat het best traag, met de beten. Af en toe een visje, zo vangen we een paar flinke windes, een baars en nog een blankvoorn. Rond kwart voor negen besluiten we dat het best
 |
| Wel mooie windes |
taai is, we hebben beiden pas vier vissen gevangen. Wanneer we een beetje aan het kletsen zijn, gaat mijn reishengeltje redelijk te keer. De vis moet van ver komen en af en toe denk ik dat hij er af is, maar dan voel ik weer gespartel. Ik dacht dat het een grondel zou zijn. Maar wanneer hij nog maar een paar meter van de kant is, voel ik de beweging van de vis beter. Dit is geen grondel! Wanneer ik hem zie weet ik meteen dat dit geen gewone vis is. Hij is veel donkerder dan een voorn en langer gebouwd, wanneer ik hem vast heb zie ik het kenmerkende neusje van een blauwneus! Wat? Een echte blauwneus? Ik heb hier al best vaak op de Waal gevist en er nog nooit één gevangen! Wat een vangst! Doordat het al schemert is het lastig om een goede foto te maken. Na even klooien staat hij goed en wel op de foto en mag hij weer zwemmen. Dirk draait zijn hengels binnen en vangt nog een flinke kolblei.
 |
| Niet groot, maar wel heel erg blij mee! |
Daarna laat ik Dirk vissen op de plek waar ik hem ving. Verder in het vak. Ik leg één hengel weg en ben eigenlijk meer op Dirk zijn toppen aan het letten dan de mijne. Er zijn wel veel tikjes te zien op zijn hengels, maar helaas lukt het niet om iets te vangen. Na nog ongeveer anderhalf uur vissen is het tijd om te gaan.
Bedankt Dirk voor deze gezellige avond. Doordeweeks een avondje er op uit, kan weer! Dit moeten we zeker nog eens vaker doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten