Geef het beestje een naam!

Op 28 maart sprak ik soortenjager Marcel de Vries over de plannen voor het weekend. Hij wilde die zondag met vismaat Jos Verruit achter de brakwatergrondel (Pomatochistus microps) aan gaan in het Zeeuwse Bruinisse. Deze grondeltjes heb ik daar een paar jaar geleden volop gevangen. Om de kansen op succes van Jos en Marcel te vergroten, heb ik hen precies verteld hoe, waar en wanneer ik daar viste. Ik kreeg het aanbod om mee te gaan, maar dat heb ik uiteindelijk niet gedaan, omdat ik reizend met het OV pas zo’n 3 ½ uur later aan het viswater zou zijn dan zij, als alles al goed ging…

Een van de door mede-soortenjager Marcel De Vries gevangen blonde grondels.

Zondagochtend krijg ik in de trein op weg naar een andere visstek een berichtje van Marcel. Een foto, met daaronder 'Wat is dit?' Het gaat vanzelfsprekend om een visje en aan de licht omringde vlek op de basis van de staart en de regelmatige blauwe schubjes op zijlijn, zie ik meteen dat dit een blonde grondel (Gobiusculus flavescens) betreft. En verdraaid… die soort ontbreekt nog op mijn lijstje! Op het strandje waar het in augustus vol zat met grondels, blijkt in deze tijd van het jaar niets te bekennen. Daarom kozen Jos en Marcel voor een andere stek, in Bruinisse in de vluchthaven. Daar vingen ze allebei diverse van die blonde grondels! Was ik nu maar mee gegaan! Ik ving op de door mij elders gekozen visbestemming die dag slechts drie kleine botjes en twee dikkopjes…

Lees verder...

Vanaf nu vang ik alleen nog oude laarzen

Al ongeveer twee weken, was ik aan het proberen om samen met Dirk Temmink een avondsessie te plannen. De weekenden kwamen allemaal slecht uit. Doordat we het beide druk hadden, moesten we ons avontuur een paar keer verzetten. Gisteren had ik een halve dag vrij, omdat ik om 2 in het ziekenhuis moest zijn, om naar mijn enkel te laten kijken. Geluk bij een ongeluk, win ik hier wel twee uur vistijd mee. Dat wist ik van te voren en daarom stond er voor die avond een feedersessie op de Waal gepland.

De eerste stek

Wanneer ik om kwart over 3 de Jumper uit stap met een paar korfjes, feedermix en maden, loop ik naar huis. Mijn tas staat al klaar en om 4 uur zit ik in de trein. Wanneer ik richting de uitgang van het station in Zaltbommel loop, kom ik Dirk tegen. Samen lopen we richting de Waal. We hebben het over onze afgelopen visdagen en komende plannen. Als we bij de rivier aankomen zien we al twee andere vissers zitten. Eén van hun vangt op dat moment een visje, dat betekent dat het ons ook moet lukken! We installeren ons een eind verder op in het vak. Bij de eerste worp krijg ik meteen beet. Een kleine kolblei. Dat belooft wat! Het stroomt hier wel heel erg hard, waardoor onze korven niet goed blijven liggen. Na een kwartiertje vangt Dirk een dikke blankvoorn. Alleen door de stroming zitten onze korven vaak vast. We verliezen allebei (nog) geen materiaal, maar besluiten toch om naar het volgende vak te lopen. Zodat we aan het begin van de terugstroom kunnen vissen.

De stroming is hier veel minder hard, waardoor we veel verder weg kunnen vissen en de korven wel goed blijven liggen. Toch gaat het best traag, met de beten. Af en toe een visje, zo vangen we een paar flinke windes, een baars en nog een blankvoorn. Rond kwart voor negen besluiten we dat het best

Wel mooie windes

taai is, we hebben beiden pas vier vissen gevangen. Wanneer we een beetje aan het kletsen zijn, gaat mijn reishengeltje redelijk te keer. De vis moet van ver komen en af en toe denk ik dat hij er af is, maar dan voel ik weer gespartel. Ik dacht dat het een grondel zou zijn. Maar wanneer hij nog maar een paar meter van de kant is, voel ik de beweging van de vis beter. Dit is geen grondel! Wanneer ik hem zie weet ik meteen dat dit geen gewone vis is. Hij is veel donkerder dan een voorn en langer gebouwd, wanneer ik hem vast heb zie ik het kenmerkende neusje van een blauwneus! Wat? Een echte blauwneus? Ik heb hier al best vaak op de Waal gevist en er nog nooit één gevangen! Wat een vangst! Doordat het al schemert is het lastig om een goede foto te maken. Na even klooien staat hij goed en wel op de foto en mag hij weer zwemmen. Dirk draait zijn hengels binnen en vangt nog een flinke kolblei.

Niet groot, maar wel heel erg blij mee!

Daarna laat ik Dirk vissen op de plek waar ik hem ving. Verder in het vak. Ik leg één hengel weg en ben eigenlijk meer op Dirk zijn toppen aan het letten dan de mijne. Er zijn wel veel tikjes te zien op zijn hengels, maar helaas lukt het niet om iets te vangen. Na nog ongeveer anderhalf uur vissen is het tijd om te gaan.

Bedankt Dirk voor deze gezellige avond. Doordeweeks een avondje er op uit, kan weer! Dit moeten we zeker nog eens vaker doen.

Rausenberger met Manolo en Frank

Al meer dan een maand geleden vertelde Manolo Sendon mij, dat hij en Frank van plan waren om weer eens op karper en steur te vissen op de kleine vijver van Rausenberger. Ze hebben er al vaker gevist en altijd goed gevangen. Kosten zijn 25€ inschrijfgeld en daarna voor de rest van het jaar 1€ per uur, voor dagdelen van 6 uur. Zeker de eerste dag kost wel wat, maar je zou er een hoop voor terug krijgen. 'Je kan gerust mee' werd mij verteld. Dat laat ik me natuurlijk geen tweede keer vertellen. Daarom regelde ik 31 maart vrij en keek ik al drie weken uit naar deze dag.

Die ochtend als de wekker om 6:20 gaat, heb ik het zwaar. Al drie nachten achter elkaar heb ik slecht geslapen, door herrie in huis. Manolo stuurt mij een berichtje dat hij later is, daarom ga ik nog een half uurtje slapen. Om 7 uur sta ik op, drink een kop koffie en pak mijn spullen bij elkaar. Het aas voor vandaag bestaat uit rolmops, verse zalm en een nog een blik maïs. Voor de kruiskarper, dat is een hybride tussen een giebel en een karper. Dat telt niet als een nieuwe soort, maar het is wel leuk om bij te houden hoeveel hybrides je hebt gevangen. Rond half 8 loop ik richting de parkeerplaats op de stationsstraat, waar Manolo net geparkeerd heeft. Na een korte stop op het station vertrekken we richting België. Rond 10 uur komen we bij het hek van de vijver. Door het hek zien we dat Frank al bezig is en vol op vis vangt. Hij trekt letterlijk de ene na de andere vis uit het water. Terwijl we staan te wachten en binnen moeten inschrijven, kan ik haast niet meer wachten om te beginnen.

Nadat we beiden betaald hebben en de regels van de vijver even kort doorgenomen hebben, mogen we naar het water. Frank heeft op het moment dat we aankomen en dubbel-run en 'pak jij die hengel maar, Sjors'. Na een kort gevecht komt er een diamantsteur van zo'n 85cm boven. Mooie vis! Ondertussen heeft Frank een vette kruiskarper op de onthaakmat liggen. Vlug beginnen! Ik vis eerst

Albino sterlet

met één hengel. Een stevige hengel, met op de molen 28/00 nylon. Met de weerhaakloze haak maat 6 direct op de hoofdlijn, met ongeveer 7-8cm daarboven een schuivend wartelloodje van 20gram. Heel simpel dus! Al snel krijg ik de eerste beet. Een albino sterlet! Na een vlugge foto gaat hij weer terug. Ongeveer vijf minuten later vang ik nog een sterlet met natuurlijke kleuren. Heel veel beten krijg ik niet en daarom besluit ik om met mijn reishengeltje dichter bij de kant te vissen. Al snel gaat het reishengeltje helemaal krom, na een minuut of vijf komt er een prachtige diamantsteur boven. Dat zijn alvast twee nieuwe soorten! Daarna vang ik op de haring een spiegelkarper. Daarna wordt het even rustiger, maar na een half uurtje bijten er weer een stel sterlets. Rond half 12 krijg ik weer beet, dit is een siberische steur! Nu zijn de drie soorten die ik graag wilde vangen vandaag compleet!

Diamantsteur

Sterlet

Siberische steur

Nadat we één pilsje opengemaakt hebben om het te vieren krijg ik een wel heel harde aanbeet op het reishengeltje. Tijdens het aanslaan knapt de lijn. Daarom besluit ik om de reishengel weg te leggen en met één hengel verder te vissen. Rond half 3 moet Frank helaas vertrekken, omdat hij een oproepdienst van het werk heeft. Frank heeft een stel hele mooie vissen gevangen, waaronder twee persoonlijke records; spiegelkarper en kruiskarper. Diverse steuren en twee prachtige kois.

Samen met Manolo vis ik verder, ik wissel een beetje af met mijn aas. De ene keer doe ik maïs aan de haak en dan weer zalm of haring. Zo vang ik tussen de steuren door, nog twee spiegelkarpers en een zeelt. Wanneer ik een handje maïs gooi, zie ik meteen een groep karpers aanvallen. Die maïs komt

Spiegelkarper

De eerste zeelt van het jaar

echt niet op de bodem zo! Daarom zoek ik in mijn tas naar een dobber, gelukkig zit er nog een foreldobber in. Die zet ik zo'n 80cm boven de haak, met één loodje net onder de dobber. Zodat mijn maïs natuurlijk afzinkt. Ze vallen zo snel aan, dat het lastig is om goed aan te slaan. De eerste paar keer sla ik mis, maar dan is het 2x achter elkaar raak. Beide kruiskarpers! Deze vissen vechten echt opvallend hard, ze worden niet voor niets F1-carp genoemd door de Engelsen. Nadat ik ook dit

Kruiskarper (karper/giebel hybride)

doelwit afgestreept heb, ga ik me weer op de steur concentreren. Ik heb nog nooit een metervis gevangen en dat kan hier, met maar een klein beetje geluk zomaar gebeuren. Manolo vangt ondertussen ook een zeelt en de nodige steuren en (kruis)karpers. Wanneer ik weer een beet krijg, zie ik al aan mijn hengel dat dit serieus is. Dit is een grote! Manolo haalt het grote schepnet alvast. De vis bepaald op het begin wat er gebeurd, maar langzaam begint hij kracht te verliezen. Aan de kolken aan de oppervlakte te zien,is dit zeker geen kleintje! Na nog een paar korte runs, komt de siberische steur vermoeid aan de oppervlakte. Manolo schept hem en maakt de camera klaar, terwijl ik de vis meet. Deze is maar liefst 124cm! Voordat we de foto kunnen maken krijgt Manolo een kei harde aanbeet op zijn hengel. Hij zorgt er voor dat de vis gehaakt is, legt zijn hengel neer, rent terug naar mij, maakt vlug een foto van mijn steur en vist weer verder. Hij heeft met deze superhelden actie een flinke schubkarper van 77cm te pakken. Deze dag is compleet! We vissen verder tot een uur of zeven, ondertussen vangen we allebei nog genoeg om ons goed te vermaken. Ik vang nog één siberische steur groter dan een meter (121cm). Manolo wist ook nog één zo'n grote te vangen van 120cm.

Manolo kan foto's maken en vis vangen tegelijk

Siberische steur - 1,24m! Mijn eerste vis langer dan een meter!

Manolo met zijn vis van 1,20m

Onderweg naar huis hebben we het over onze vangsten en onze plannen voor nieuwe soorten. We concluderen dat we in lente samen achter de geep aan moeten en dat iedereen leuk heeft gevangen, vooral Frank wist op het begin de ene na de andere er uit te trekken. Voor mij was op zo'n vijver vissen helemaal nieuw, daardoor heb ik maar liefst drie nieuwe soorten en een nieuwe hybride toegevoegd aan mijn lijst. Manolo en Frank, nog bedankt voor de uitnodiging en de gezellige dag!