Eindelijk die bittervoorn!

Een tijdje terug was ik met Manolo Sendon aan het mailen over de bittervoorn. Een heel klein visje waar ik al drie jaar alleen maar van mocht dromen, twee jaar geleden ben ik echt op zoek gegaan naar het visje, maar ik heb er nooit één gevonden. Met haakjes 32 en een muggenlarve of kleine made heb ik al heel wat watertjes geprobeerd. Zo ben ik één keer bij zwolle in de buurt geweest, omdat iemand ze daar had gevangen. Verder meerdere keren in Den Bosch bij slootjes, omdat ze daar tijdens een visstand onderzoek met een schepnet gevangen werden. Manolo vertelde mij dat er op de Teggerse plas heel veel gevangen zijn met een meting met het schepnet.

Een week geleden ging Manolo het proberen. Waarna hij mij een mailtje stuurde, om te laten weten dat hij het zo gepiept had! Het was wel even zoeken, maar daarna had hij binnen enkele minuten vijf stuks! Op www.soortenjagers.nl voegde hij ook een prachtige foto toe van het beestje.

Vanochtend werd ik later wakker dan de planning was. Maar eenmaal uit bed heb ik zo vlug mogelijk mijn spullen gepakt en ben ik naar het station gegaan. In Ohé en Laak aangekomen moet ik nog een kwartiertje wandelen. Wanneer ik bij de plas kom begin ik er omheen te lopen en kijk ik op zoveel mogelijk plekken in het water. Na een minuut of twintig hoor ik iemand heel hard zingen, het is een karpervisser die alleen een hengel en een blik bier bij heeft. Ondertussen heb ik ongeveer de halve plas bekeken en begin ik te twijfelen of het wel gaat lukken vandaag. Ongeveer 100 meter verder komt er meer zon en minder wind op het water, waardoor ik beter zicht heb. Ook is het hier rustiger, wat mij een betere plek lijkt voor kleine visjes. Hoewel ik nog niets gezien heb, begin ik hier af en toe een klein handje lokvoer en wat pinkies te gooien. Dit lokt de vissen niet alleen, door de lichte kleur van het voer zie je ze ook beter.

Wanneer ik bij een paar takken wat voer gegooid heb en nog geen vis zie wil ik verder lopen. Maar dan zie ik kleine visjes, ze zijn best hoog gebouwd en sommige hebben een rode uitstraling. Dat moeten ze zijn! Ik haal mijn hengel tevoorschijn, hier zit al een licht pennetje en een haakje 32 aan. Ik maak een halve made aan het haakje en laat dit op het plekje zakken.

Tussen de takken peuteren

Omdat dit niet echt een normale stek is om te vissen, heb ik een foto gemaakt om te laten zien waar ik heb zitten vissen. Op het begin tonen de visjes geen interesse. Ze zijn wel heel erg actief, maar zitten vooral achter elkaar aan. Dan hapt er eentje, ik sla mis. Hierna happen ze wel vaker, maar ze tuffen de made steeds weer uit. Zo heb ik wel drie kwartier geprobeerd. Dan besluit ik dat mijn montage niet goed is. Als ik het knijploodje lager zet, zo'n vijf centimeter boven de haak, staat de lijn eerder straks wanneer ik aan sla.

Het eerste visje komt nog weg, maar de tweede blijft hangen! Wanneer ik het zachte gespartel voel kan ik het haast niet geloven. Op het moment dat ik hem uit het water til zie ik waardoor ze rood leken, ze zitten helemaal in de paaikleuren! Ik maak een paar foto's en meet hem even. Hij is zes centimeter lang, maar oogt veel kleiner. Zeker het mondje is echt heel erg klein, waardoor ik het niet gek vind dat het zo lang duurde.

Bittervoorn - 6cm

Na mijn vangst blijf ik nog even zitten. Soms komt er een hele school bittervoorns voorbij, van misschien 40 vissen. Ondanks dat ze soms ruziën om mijn aasje krijg ik geen tweede te pakken. Daarom besluit ik om na een half uurtje maar eens naar de maas, achter mij, te lopen. Daar vang ik nog een paar zwartbekgrondels. Na een uurtje bij iedere worp een zwartbek vangen is de lol er wel af. Ik pak weer in en wandel naar de bus. Rond half negen was ik weer in Eindhoven.

Bedankt Manolo!