Een weekje Lanzarote met mijn pa

Omdat ik weg ben gegaan bij mijn werk, had ik mijn vakantiedagen opgenomen voor elf tot en met twintig december. Ik was eigenlijk van plan een paar dagen alleen weg gaan, maar mijn zus vertelde me dat mijn pa hetzelfde van plan was! Omdat één plus één twee is, zijn we samen gegaan. Hij wilde graag goed weer en ik vooral nieuwe soorten. Op internet vond ik dat Lanzarote heel goedkoop is deze tijd van het jaar. Twee weken voordat het zover was boekte ik een last minute voor ons twee. We kochten nog een telescoophengel bij en ik maak gezoute inktvis om mee te nemen. Net zoals voor de vorige vakantie sliep ik slecht door de spanning.

Zondag
Rond 11 uur kom ik samen met Juul op het vliegveld aan, waar ik mijn Pa, Ad, ontmoet. Rond één uur zitten we goed en wel in vliegtuig en zijn we onder weg naar Lanzarote. Rond half vijf landt het vliegtuig en pakken we een taxi naar het hotel. We verblijven in Tias, tien minuten lopen van Puerto del carmen. Daar doen we eerst boodschappen en daarna lopen we naar beneden naar de haven. We nemen geen hengels mee, zodat we eerst even kunnen verkennen. Na een stukje langs de zee te lopen, zien we bij een duikschool een visser op een kadewandje zitten. We lopen er heen en zien dat er atlantische monniksvissen in de emmer liggen. Terwijl we staan te kijken vangt hij een prachtige gele baars met stippen en strepen, de vis is ongeveer 35cm lang. Door deze vis krijgen we allebei last van vangstdrang. We lopen terug naar het appartement en besluiten om nog eventjes te proberen om iets te vangen. Met de gezoute inktvis krijgen we amper beet, één keer een harde ruk en één klein visje wat los weet te komen. Na een uurtje niks vangen, besluiten we om ze te laten zitten voor morgen. Eerst lopen we nog even over de vlonders in de haven, waar we veel harders zien. In ongeveer één meter diep water zien we een grote barracuda van minstens een meter zwemmen, wat zou het gaaf zijn als we die één zouden kunnen vangen. Daarna lopen we weer naar boven en gaan we op tijd naar bed.

Maandag
Rond een uur of zeven worden we wakker. We drinken eerst rustig koffie, maar daarna is het tijd om te vertrekken. We lopen deze keer via de andere kant naar beneden, waar we net voorbij de haven uit komen. Daar zijn hoge rotswanden, waar we een weg naar beneden zoeken. In een hoek bij het water zijn in de gaten van de lavastenen  mooie diepe rotspoeltjes, waar losse stenen in liggen. Daar probeer ik het eerst, met een pluimpje brood. Al snel vang ik de eerste vis van de vakantie, een madeira grondel! Ik gooi nog een keer in en vrijwel meteen heb ik weer beet, dit is een rotspoelslijmvis! Wow, dat was snel! Twee nieuwe soorten in nog geen vijf minuten tijd.

Madeira grondel

Rotspoelslijmvis

Na deze twee vang ik geen nieuwe soorten meer in de poeltjes en is het tijd om in de zee te vissen. Aan beide hengels maak ik 40 gram lood en korte zijlijntjes met daaraan haakjes maat 10 bevestigd en een stukje inktvis. Ad laat mij met beide hengels vissen, omdat nieuwe soorten vangen hem niet zoveel doet. In de eerste twintig minuten vang ik twee pauwlipvissen, die had ik al. Mijn pa heeft ze nog nooit gezien en is erg onder de indruk van de kleuren. Niet veel later komt er een maderia schorpioenvis boven, weer een nieuwe soort. 

Madeira schorpioenvis

Het water begint omhoog te komen, waardoor we moeten verplaatsen. Wanneer we een meter hoger staan krijgen we wel steeds beet, maar de vis blijft niet hangen. Na een paar keer lege haken binnenhalen, blijft er toch weer eentje hangen. Dit is een blauwvin monniksvis! We vinden het heel apart hoe fel de blauwe vlekjes zijn, het lijkt bijna nep op de foto. Daarna besluiten we om naar het kadewandje te lopen, waar gisteren gevist werd. 

Blauwvin monniksvis

Wanneer we bij de duikschool aankomen, zien we dat het bezet is, er zitten drie mannen te vissen en er zijn duikers bezig het water in te gaan. Daarom lopen we nog maar een stukje verder, daar klimmen we op de stenen en vissen we weer verder. Hier is het water een stuk rustiger waardoor we verder kunnen vissen met het lichte loodje. Nu pakken we wel allebei één hengel. Weer krijgen we vrijwel meteen beet. Het is lastig om een vis te haken, maar na een paar worpen vang ik een marmerzeebrasem, het visje is nog geen tien centimeter lang. Geen wonder dat het moeilijk is om iets te haken. We vangen nog wat van

dezelfde brasems en ik nog één bokvis. Daarna besluiten we om te stoppen. Tijdens het opruimen laat ik mijn aas nog even recht onder de top zakken. Wanneer ik alles in mijn tas heb zitten en ik de hengel controleer, hangt er nog een vis aan. Een behaarde slijmvis! Vijf nieuwe soorten vandaag! Onderweg naar het appartement koop ik een grote doos bevroren gamba's, om ook als aas te gebruiken. Na een douche lopen we weer naar beneden. Daar kiezen we een resaurant uit. Waar we friet, garnalen, mosselen en een visje eten. Onder het genot van een pilsje. Wanneer we uitgegeten zijn gaan we terug naar ons appartement om te slapen.

Dinsdag
Wanneer we ´s ochtends goed en wel ontbeten hebben besluiten we om eens over de boulevard te wandelen. Deze keer neem ik mijn hengels mee, zodat we af en toe eventjes kunnen vissen. We lopen eerst naar de haven, waar we informeren naar het vissen vanaf een boot. We spreken af voor donderdagochtend en betalen vast 30€ aan. Daarna lopen we richting de boulevard. Halverwege de

Marmerzeebrasem

boulevard besluiten we een stuk over het strand te lopen. Er staan veel andere vissers, die met brood en een dobber vissen. Er wordt alleen niets gevangen. In de poeltjes op de stenen zie ik kleine visjes. Ik knoop een onderlijntje met een haak maat 22 aan mijn vinger en doe hier een klein stukje garnaal aan. Zo gauw als het aasje wat dieper in het water ligt wordt het meteen gepakt, zo vang ik er een paar, maar ik vermoed dat het allemaal rotspoelslijmvissen zijn. Daarna ga ik verder weg vissen, met de hengel. Ik vang een paar marmerzeebrasempjes voordat het tijd is om te gaan.

Na iets meer dan uur wandelen komen we bij een grote rots, beneden staan een paar vissers die vaak beten krijgen en af en toe een flinke zeebrasem vangen. Wij proberen het met een vast loodje, maar krijgen op deze manier alleen de kleintjes gevangen. Na ongeveer anderhalf uur besluiten we om terug te lopen. 'S avonds eten we wat in het restaurant dat bij het appartementencomplex zit.

Na het eten is mijn pa moe en wil ik graag nog gaan vissen. Van Pieter Beelen krijg ik de tip om een lichtgevende kraal boven de haak te zetten, om rode kardinaalbaars te vangen. Ik besluit om naar het kadewandje bij de duikschool te lopen. Wanneer ik daar in gooi vang ik vrijwel meteen bokvissen, al snel heb ik er tien. Op de lichtere hengel heb ik kleinere haakjes zitten, waarmee ik recht naar beneden vis. Al snel vang ik 

Zwarte schorpioenvis

ook op deze hengel veel visjes, het is eigenlijk geen moment rustig. Door elkaar vang ik bokvis, bandzeebrasem, blauwvin monniksvis en madeira schorpioenvis. Dan komt Ad aanlopen, hij wilde toch wel even komen kijken. Vrijwel meteen vang ik een flinke zwarte schorpioenvis, deze had ik op Kreta ook al, maar deze is ongeveer drie keer zo zwaar. Na deze vis geef ik de hengel aan mijn pa en ook hij krijgt meteen beet. Een rode kardinaalbaars! Hij gooit weer in en vangt meteen weer een kardinaalbaars. Hij geeft mij de hengel zo dat ik er ook 'vlug' even één kan vangen. Meteen vang ik een bandzeebrasem en de volgende vis is een schorpioenvis. Ik geef de hengel weer aan Ad en hij vangt vrijwel meteen weer een kardinaalbaars. Hopen dat het dadelijk wel lukt! Een visser achter ons heeft ondertussen een harder gevangen van zo'n 45cm na nog een half uurtje besluit mijn pa om weer terug te lopen, maar ik vis verder. Wanneer hij weg is vang ik een gewone zeebrasem!

Gewone zeebrasem

 Yes! Deze rotzak kreeg ik op Kreta maar niet te pakken, terwijl ik ze vaker gezien heb. Na een tijdje vang ik ook mijn rode kardinaalbaars. Na de eerste 'grootkopgoudvis' gaat het makkelijk, ik vang er in totaal tien. De visser achter mij is vertrokken en er zijn vier andere voor in de plaats gekomen. Ze gooien flinke emmers voer in het water en vissen met dode bokvis, een inktvisplug en drie strandhengels. Ik heb de hele tijd actie en vang veel van dezelfde soorten. Na een tijdje hoor ik een hoop gespetter en beginnen de mannen te roepen 'Kalamari, kalamari!' Toevallig weet ik van de menukaart dat dit inktvis betekent. Al snel wordt het beest uit het water gezwiept en doodgemaakt, een pijlinktvis van misschien wel 70cm. Ik besluit om de mannen eens aan te spreken, over soorten die ik nog niet heb. Ik krijg wat tips om kogelvis bij het vliegveld in de buurt te proberen, ondertussen komt er een flinke rog aanzwemmen, recht voor de kant! Een van de mannen maakt de verkeerde keuze en sleept zijn lompe zware plug langs het beest af, waardoor de rog schrikt en weg zwemt. Kort hierna ben ik terug naar het appartement gelopen om te gaan slapen.

Rode kardinaalbaars - al snel omgedoopt tot grootkopgoudvis

Woensdag
Tijdens het ontbijt en de koffie besluiten we om vandaag een stuk verder naar het westen te lopen. Naar

Een droomplek om een keer te vissen!

het volgende dorpje, onder weg zien we dat er in één van de rotswanden een trap is gebouwd. Hier gaan we eerst even naar beneden om een uurtje te vissen. Ik maak voor Ad een paternoster met twee dwarrellijntjes aan de zwaardere hengel. Aan de lichte hengel maak ik voor mezelf een klein sandeel shadje, met daarboven een zijlijn waar ik een haakje maat 14 en een stukje inktvis aan zet. Ad heeft al snel een schorpioenvis te pakken. Niet veel later vang ik een prachtig gekleurde baars, welke soort het is weet ik niet, maar het is zeker een nieuwe. Verder vangen we allebei af en toe een pauwlipvis of blauwvin monniksvis. Wanneer het even stil valt, klim ik over een paar stenen om wat

Konings zaagbaars

verder weg te kunnen vissen. Hier wordt het shadje steeds doormidden gebeten! Ook zijn er vaak kleine hapjes uit. Daarom maak een kleiner stukje inktvis aan de haak, ongeveer even groot als de ontbrekende stukjes shad. Kort daarna krijg ik een zachte aanbeet, ik haal hem binnen en zie dat ik een macaronesische spitssnuis kogelvis te pakken heb, op de inktvis! Dit is één van de soorten die ik heel graag wilde vangen hier! Na deze vis besluiten we om verder te lopen. Na een kilometer of vijf, komen we in de jachthaven. Hier puilt het uit van de vissen. De uitspraak 'meer water dan vis' is hier bijna niet meer van toepassing. Er zitten harders, zeebaarzen, verschillende zeebrasems, gestreepte bokvissen en monniksvissen. Helaas mag je niet vissen in de haven, daarom gaan we maar even op een terrasje zitten. Na twee biertjes, lopen we weer door om alle boten te bekijken. Het is echt niet

te geloven wat een grote en vooral dure boten hier liggen. Nadat we alles in de haven gezien hebben beginnen we aan de terugweg. Na een paar kilometer wandelen besluiten we om nog een korte stop in te lassen, om even af te koelen en te vissen. Hier vang ik nog een rode baars, het lijkt dezelfde soort als die ene van vanochtend, maar ik knip toch voor de zekerheid een foto. Even later vang ik nog een spitssnuit kogelvis. Daarna pakken we in en lopen we terug naar het appartementencomplex, waar we van het lopend buffet in het restaurantje eten.

Macaronesische spitssnuit kogelvis

(Gewone) zaagbaars - gelukkig wel een foto

Wanneer we klaar zijn met eten, gaan we naar de pooltafel, om een paar potjes te spelen. Rond negen uur is mijn pa moe en ga ik weer alleen vissen. Deze keer loop ik naar de rotsblokken bij de kop van de haven. Daar kom ik een visser tegen die net opgehouden is met vissen, we hebben het even over verschillende soorten en waar ik het beste kan gaan zitten. De beste man geeft mij ook nog een flink stuk bindelastiek, daarmee zou je vooral met garnalen beter vangen. Na wat handig informatie te krijgen besluit hij te gaan en ik om door te klimmen tot 'the corner' omdat het daar heel diep is volgens hem. Onder weg vind ik een grote zak vol met harde broodjes, deze neem ik mee. In de hoek aangekomen begin ik met stukjes inktvis aan de zwaardere hengel te vissen. Die gooi ik ver in. Van de broodjes voer ik steeds een handvol kleine stukjes, in de hoop dat er wat grotere vis van komt eten. Aan het lichte hengeltje maak ik een dobber, de broodjes zijn te hard om aan de haak te maken, daarom kies ik voor een klein stukje inktvis. Al snel vang ik kleine bokvisjes en rode kardinaalbaarzen. Dan zie ik een stukje uit de kant iets blauwigs, ik dacht dat het steen was, maar hij beweegt! Ik denk dat het een dentice (dentex dentex) is, het is een gevaarte van wel 1,20m lang! Ik probeer zo vlug mogelijk aan mijn zwaardere hengel een dobber en het net gevangen bokvisje te maken. Helaas is het monster al te ver weg voordat ik klaar ben om hem te vangen. Toch vis ik zo verder, wie weet komt hij nog een keer kijken, of zijn er meer. Na een half uurtje is het brood gevonden door grotere vissen, daarom loop ik met mijn lichtere hengeltje achter het wegdrijvende brood aan. Dan zie ik op eens iets duiken! Wat was dat? Meteen gebeurd het nog een

Geep - Tylosurus acus imperialis

keer! Waarom duikt er iets twee keer zo snel achter elkaar? Ik kijk om en zie de zwaardere hengel flink te keer gaan! Shit! Ik leg de andere hengel neer en race als een slingeraap over de stenen naar mijn hengel. Hij zit er nog aan! Ik dacht eerst dat het een barracuda was, maar zie al snel een grote geep aan de haak hangen. Na een kort gevecht komt hij bij de kant. Wow, mijn eerste geep ooit en meteen zo'n grote! Ik zie dat deze veel blauwer is als de gepen in Nederland. Dit moet wel een andere soort zijn. Helaas heeft hij het kleine dregje samen met het bokvisje ingeslikt. Daarom besluit ik maar om hem dood te maken, volgende keer moet ik beter opletten... Ik stop hem in een plastic zak en besluit om terug naar het appartementje te lopen. 

Nog een foto waarop het blauwe goed zichtbaar is

Donderdag
Vandaag is het is zover, van de boot vissen! Om kwart voor zeven gaat de wekker, we eten op het terrasje en rond tien voor acht worden we opgehaald. Er zijn nog zes andere mensen die mee gaan, waarvan er vijf zullen vissen. Wanneer we de haven uit zijn, gaan er zeven hengels met daaraan pluggen te water. Iedereen heeft zijn eigen hengel toegewezen gekregen en we trollen rustig naar de eerste plek om op de bodem te vissen. Onderweg zie ik twee keer een hengel van iemand anders een flinke tik krijgen, maar ze zijn te laat met aanslaan. Net voordat we op de eerste plek aankomen krijgt mijn hengel beet! Ik sla aan, ja hangen! Het is geen grote vis, maar zeker een rover. Na een paar meter binnenhalen voel ik op eens minder weerstand. Argh! Hij is los gekomen. We waren eigenlijk al op de eerste bestemming aangekomen, dus varen we niet verder en vervangen we de pluggen voor paternosters. Er zijn stukjes garnaal en inktvis voor ons geregeld als

Bruine kogelvis

aas. Mijn pa heeft vrijwel meteen een zeekarper van ongeveer 30cm te pakken. Ondertussen vangt iedereen bokvissen. Deze worden in een tank gezet en als aas gebruikt. Sommige levend onder een ballon en andere dood op de bodem. Achter mij is ondertussen een bruine kogelvis gevangen. Na mijn achtste bokvis vind ik het leuk geweest met die beesten! Ik wil ook andere soorten! De volgende vis is een bruine kogelvis, yes! Ik knip vlug een paar foto's en dan mag hij weer zwemmen. Daarna is het weer alleen bokvis. Wanneer ik net mijn lood weer laat zakken, zegt de schipper dat het tijd is om binnen te draaien. Niet met mijn aas nog aan de haak, denk ik. Dan krijg ik een harde aanbeet, yes! Als ik deze op de boot krijg is het mijn 100ste soort. Ik draai hem langzaam binnen, 

Zeekarper - mijn 100ste is soort!

deze vis is te belangrijk om te verspelen! Na ongeveer een minuutje til ik hem op de boot, ook een zeekarper. De 100ste is binnen! Deze heb ik op Kreta één verspeeld, dus ik ben heel blij met deze vis. Na deze vis, varen we trollend naar de volgende plek. Na ongeveer twintig minuten zijn we op de goede plek. We maken wat grotere haken aan de paternosters, maar vissen op dezelfde manier verder. Deze plek is 40m diep en er staat meer stroming. De brokken lood blijven niet op de bodem liggen, waardoor we steeds een beetje lijn bijgeven. Ad roept 'Sjors!' ik zie dat zijn hengel zo krom als een hoepel staat, maar voel ondertussen een keiharde knal op mijn eigen hengel. 'Geen tijd om te kijken! Ik heb er ook één!' Tijdens het getakel hoor ik Ad op eens vloeken, de zijne is hij kwijt. Niet veel later komt er bij mij een trekkervis boven drijven! Een medewerker van de boot schept hem voor me. Wauw! Wat een mooie vis! En hoe sterk ook, ik dacht dat er een vis van minstens 70cm aan de haak zat! De vis die mijn pa aan de haak had, was waarschijnlijk ook een trekkervis, ze staan er om bekend dat ze haak door midden bijten en mijn pa had alleen nog een haaksteel over.

Trekkervis

Dan zie ik iemand anders een rode vis vangen, een snapper zegt hij. De schipper weet dat het een 'pandora' is, die lijkt op een rode snapper maar wordt minder groot. Niet veel later

Rode zeebrasem - in het engels common pandora

krijg ik weer beet en heb ik ook een pandora te pakken. Achter mij vangt een vrouw een grote pieterman. Helaas krijg ik die geen aan de haak. In het half uur daarna wordt er door niemand nog iets gevangen. Daarna gaan we weer verder met trollen. We proberen het nog twee uur, maar helaas krijgen we niet één keer beet. Ondertussen maakt de jongen die de vis voor mij schepte, de trekkervis en een pandora schoon. Ik twijfelde of we de trekkervis wel dood moesten maken, maar het personeel van de boot haalde me over, het zou de lekkerste vis zijn die je kunt vangen. Mijn pa en ik kunnen ze in het appartement klaarmaken. Wanneer we terug in de haven zijn probeer ik uit het zicht van de havenwacht nog een hagedisvis te vangen, maar dit lukt helaas ook niet. Wanneer we uit de boot stappen, brengt de schipper ons weer terug naar het appartement.

In het appartementje bakken we onze visjes, die smaken overheerlijk! Vooral de trekkervis is echt heel erg goed te eten. Uit het skelet dat over blijft haal ik de onderkaak, om deze te bewaren als aandenken van deze vakantie. Na het eten drinken we een biertje op het terras voor ons 

appartement. Rond half tien gaat Ad slapen en ga ik weer vissen. Deze keer ga ik op zoek naar een zandplaat, in de veronderstelling dat er andere vis zal zitten. Op het eerste strandje golft het zo hard dat ik de beten niet kan zien, zeker niet op de korte hengeltjes. Na hier een half uurtje proberen loop ik verder. Een paar honderd meter verderop kom ik bij een pier. Daar zit ik al voorbij de branding, waardoor de hengels een stuk beter stil blijven liggen. Ik heb de geep in stukjes gesneden om als aas te gebruiken. Helaas krijg ik op de zwaardere hengel geen beten. Op de lichtere hengel heb ik stukjes garnaal zitten, iedere keer krijg ik meteen beet, maar hangt de vis niet. Na een paar keer leeggegeten haken boven te zien komen, besluit ik om het bindelastiek te gebruiken. Vrijwel meteen is het raak! Dit is een nieuwe soort, maar ik heb geen flauw idee welke. Hij lijkt op een bokvis, maar dan met de bouw van een zeebrasem. Op deze manier vang ik veel van dezelfde vissen. Wanneer de garnalen op zijn heb ik er in totaal twintig gevangen.

Spaanse zeebrasem

Vrijdag
Vandaag wordt ik later wakker, rond kwart over tien. Mijn pa is er al meer dan een uur uit en heeft al koffie gezet. We lopen eerst naar de boulevard waar ik een cadeautje voor Juul koop, ook gaan we daar nog even zitten om wat te drinken en een pizza als lunch te eten. Wanneer we terug bij het appartement zijn herinnert Ad me aan de twee soorten die we de eerste dag zagen. 'Zullen we die eens gaan vangen?' Vraagt hij. Dat vind ik een goed plan. Eerst maken we voer van brood en garnalen, omdat de visser die wij zagen dat ook gebruikte. Wanneer we daar aankomen ligt er een bootje voor de kadewand. Ik zie meteen heel veel vuurzeebrasems en een stelletje atlantische monniksvissen. Dat is er al vast één! Ik begin de lichte hengel klaar te maken, maar dan komen er twee mannen aanlopen. Ze zeggen dat we hier niet mogen vissen en dat er geklaagd is in de laatste week, omdat toch veel mensen hier komen vissen. Zelfs de politie is ingelicht en als je een boete wilt vermijden kun je hier beter niet gaan zitten. Verdorie! Net nu ik een nieuwe soort zie zwemmen! Daarom gaan we maar, ongeveer 70m verderop op een steenformatie zitten. Ik gooi een handje voer en meteen komt er vis kijken.

Pauwlipvis - mooi, maar heel vervelend

Veel pauwlipvissen, kleine zeebrasempjes, blauwvin monniksvis en de gewilde atlantische monniksvis. Mijn pa wil proberen een geep te vangen, dus hij vist verder weg met een dobber. Ik vang één pauwlipvis en één marmerzeebrasem, maar het valt heel zwaar tegen. Zelfs met de bindelastiek krijg ik geen atlantische monniksvis gevangen. Wel pauwlipvissen, die beesten zijn mijn target de hele tijd voor! Na een tijdje zien we ook af en toe harder en grotere zeebrasems zwemmen, maar ze blijven op afstand. Ook zie ik een iets grotere soort die ik nog niet heb, ik denk dat het jonge amberjack is. We hebben heel de middag geprobeerd, maar geen nieuwe soorten gevangen. De slijmvissen en pauwlipvissen zijn veel gulziger als de andere soorten. Op het einde van de middag vang ik een slijmvis waarover ik twijfel, of het een andere soort is. 'S avonds besluit ik om nog even met een ratelende plug te gaan vissen, helaas krijg ik geen één keer beet.

Molly slijmvis

Ongeveer een week nadat ik weer terug thuis was, kwam ik er via soortenjagers achter dat dit inderdaad een andere soort is, de molly slijmvis.

Zaterdag
Toen we wakker werden was de lucht heel donker. Voordat we gaan begint het al te regenen. We gaan eerst maar even poolen totdat het droog is. Na drie potjes gespeeld te hebben, is de regen gestopt. We lopen over de boulevard, maar we vissen niet. We spelen een potje mini-golf ergens op een dak, tijdens het spel begint het weer te regenen. Na alle banen gehad te hebben, gaan we daarom onder een afdak wat drinken. Na ongeveer een uur is het weer droog, omdat er wel overal nog donkere wolken hangen besluiten

Vuurzeebrasem

we om terug te lopen naar het appartement. Onder weg begint het weer te regenen, daarom gaan we maar niet meer vissen. Hoewel het wel kriebelt om nog te gaan, wat alleen maar erger wordt wanneer ik met Pascal Rommelaere aan het chatten ben. Hij vertelt me dat er vier soorten zijn van die rode baarzen, die ik een paar dagen geleden ving. Met mijn telefoon maak ik foto's van het schermpje dat op de camera zit. Hij zegt dat ik waarschijnlijk zaagbaars en konings zaagbaars gevangen heb. En dat schriftbaars en kleine schriftbaars zich op dezelfde plekken ophouden. Ze zouden ook 's nachts te vangen zijn, dus het is het proberen waard. Op de plek aangekomen krijg ik weinig beten, ik vang een paar blauwvin monniksvissen en nog drie konings zaagbaarzen. Ik vis dus op de goede manier, maar de twee soorten die ik zoek laten zicht niet zien. Na een tijdje vang ik nog één vuurzeebrasem. Daarna besluit ik om maar te gaan, omdat we de volgende dag al om vijf uur op moeten.

Om zes uur 's ochtends gaan we met de taxi naar het vliegveld. Het is alweer afgelopen. Na ongeveer 4,5 uur vliegen landen we weer in Eindhoven. Het was een geweldige vakantie, met geweldig weer, een prachtige omgeving, gezelligheid met mijn pa en veel visjes. In totaal 23 verschillende soorten, waarvan 17 nieuwe!

Soortenjagen in de Oosterschelde

De Oosterschelde is een populaire duikplek. Van het duiken daar, zijn veel verslagen waar in staat wat ze gezien hebben en ook veel prachtige foto's. Hiervan wist ik dat er vaak slakdolf en snotolf gezien wordt in de winter. Dat zijn twee vissen die zo goed als nooit aan de hengel gevangen worden in Nederland. Als ze er zitten, moet het kunnen besloot ik samen met Marcel de Vries.

Op 10 december spraken we af bij het station in Roosendaal, waar vanuit we met zijn auto door zouden rijden naar Wemeldinge. Daar aangekomen visten we met lichte hengels en 40 gram lood. Slakfolf zou met storm zelfs ooit per ongeluk op de kant terecht komen, daarom gooiden we maar een paar meter in. Als aas gebruikten we één slikzager per haak, maat 14.

Het begon langzaam, maar na ongeveer een uurtje kwam de eerste beet voor mij. Een klein botje. Niet veel later ving Marcel een dikkopje. Na deze twee vissen kregen we wat vaker beet. Een paar dikkopjes later ving Marcel een klein scholletje. Niet veel later vang ik weer een platvisje, ook een schol! Hij is maar 12cm lang, maar het is wel een nieuwe soort voor mij. Dat is nummer 89! Hierna vangen we geen platvisjes meer. Wel vangen we allebei veel dikkopjes, waardoor we ons niet vervelen. Helaas hebben we geen slakdolf of snotolf gezien. Een goede reden om nog eens terug te gaan! Rond half elf zijn we gestopt met vissen.

Marcel bedankt voor de gezellige avond, de foto's en het regelen van het aas!