Geluk, gul!

Iets meer dan een week geleden raakte ik met Roman Schaeken aan de praat op SVR. Hij wilde naar Scheveningen toe om slijmvis te vangen. Na zijn visdag kwamen er drie foto's online; een bot, een schar en een wijting. Door de weersomstandigheden had hij niet tussen de blokken gevist. Na wat overleggen kwamen we op het idee om er samen een keer te gaan vissen. Hij zou mij laten zien hoe hij met de feeder vist en ik hem hoe ik tussen de blokken vis.

Op maandag zou ik om 11:01 de trein naar Den Haag pakken, met een superdalkaart van de Etos. Helaas heb ik vorige keer per ongeluk beide kaartjes gebruikt en moet ik op saldo reizen. Onderweg regent het en de zon komt niet één keer door. Wanneer ik uit de tram stap waait het nog steeds hard en is de lucht helemaal grijs. Ik baal ontzettend van de reis en het weer. Na ongeveer een half uurtje wandelen kom ik op het noordelijk havenhoofd aan, Roman is al meer dan een uur aan het vissen en heeft al een stel botten gevangen. Er zijn nog een paar man meer bezig, maar erg druk is het gelukkig niet.

Nadat we ons voorgesteld hebben begin ik met het optuigen van mijn strandhengel. Voordat ik deze in gooi maak ik ook even mijn reishengeltje klaar. Ik laat Roman zien waar ik de meeste visjes gevangen heb en leg hem kort uit hoe je de diepere plekjes zoekt. Helaas krijgen we nog geen beten tussen de blokken, na een minuut of tien gaat hij zijn feeder controleren en heeft hij er een mooie bot aan hangen.

Dan besluit ik om mijn strandhengel ook maar eens uit te gooien. Tijdens het wachten probeer ik toch nog een visje te vangen tussen de blokken, maar helaas geen beten. Wanneer ik het kleine hengeltje even neer leg zie ik dat mijn strandhengel beet heeft. Ik begin deze binnen te draaien, wat een gewicht hangt er aan zeg! De hengel houdt het makkelijk, maar dit heb ik nog niet eerder gehad. Wanneer ik er bijna ben zie ik dat er

Botten

2x een PR bot aanhangt. Dat is alvast een goed begin, ik wil ze terugzetten maar er is een man aan het vissen die ze graag wil hebben. Dus geef ik ze aan hem. Terwijl ik er nieuwe pieren aan doe krijgt Roman beet tussen de blokken, een slijmvis! Dat is voor hem vast een nieuwe soort. Ik besluit om mijn reishengeltje ook maar even binnen te halen en er hangt een gehoornde slijmvis aan. Ondertussen is de wind gaan liggen en de zon doorgekomen en begin ik er steeds meer vertrouwen in te krijgen dat dit wel eens een hele mooie dag kan gaan worden.

Gehoornde slijmvis

 Nadat de slijmvissen op de foto zijn geweest en weer vrij zijn gelaten, vangt Roman weer een bot. Ik ben met het reishengeltje bezig als ik zie dat mijn strandhengel flink te keer gaat.

Ik spurt er heen en begin binnen te draaien, dit voelt nog zwaarder als die twee botten. Af en toe heb ik het gevoel dat ik vast zit, maar toch komt mijn lood steeds dichterbij. Wanneer mijn lijn bij de kant komt heb ik nog steeds geen vis gezien. Maar na nog een flinke haal omhoog zie ik dat er één platvis en nog wat anders aan hangt. Ik probeer ze over de blokken te takelen, maar dit valt nog niet mee. Daarom leg ik de vis af en toe op een blok neer, haal dan een stuk binnen en vervolgens til ik ze weer wat verder omhoog.


Roman zag al eerder dan mij dat ik er een gulletje aan had hangen. Mijn eerste gul! Helemaal gelukkig begin ik met het onthaken van de vissen en maak ik een paar foto's. Voor een kabeljauw is hij zeker niet groot, maar dat maakt mij niet uit, een nieuwe soort is een nieuwe soort! De teller staat alweer op 63!

Kabeljauw

Dit was het enige gulletje wat er die dag (dat ik gezien heb) gevangen is. Na deze twee vissen wil ik mijn strandhengel weer klaar gaan maken, maar dan zie ik mijn reishengeltje een beetje op en neer schudden. Ik loop er heen en draai hem even binnen, er hangt een visje aan. Deze laat ik even aan Roman zien want het is een groene zeedonderpad, die heb ik hier maar één keer eerder gevangen. Helaas is het na dit visje gedaan tussen de blokken. We vissen wel met alle hengels verder, maar alleen de feeder van Roman en mijn strandhengel vangen nog. We vangen beide bot, die we aan de man naast ons geven.

Groene zeedonderpad

Aan de kop van  het havenhoofd wordt hier en daar een schar gevangen, maar die krijgen wij niet aan de haak. Rond een uur of vier krijgen we geen beet meer en een uur later is het voor Roman tijd te om te vertrekken, onze pieren zijn bijna op en ik besluit om nog even verder te vissen tot ze helemaal op zijn. Roman, bedankt voor deze visdag en het regelen van het aas. Na een half uur begint het water weer wat harder te stromen en dan komen de beten weer. Wanneer ik de derde bot aan de man kom geven en zeg dat ik maar op ga ruimen, biedt hij aan om samen zijn pieren op te maken. Zo vissen we samen verder, ik vang alleen maar botten, hij vangt vooral bot en af en toe een scharretje. Wanneer zijn pieren ook bijna op zijn vangt hij nog een krab. Ik stel voor dat we die als aas gebruiken, na een minuut of tien vangt hij een mooie bot op de krab. Na deze vis besluiten we allebei om op te ruimen. Als ik ongeveer alles in mijn tas heb zitten zie ik vissen springen. Maar een paar meter van de blokken af, ze zijn zilverkleurig en een centimeter of twintig lang. Ik denk aan haring, maar ik weet het niet zeker. Volgende keer dat ik naar Scheveningen ga neem ik dus ook wat veertjes en loodjes van 20-50 gram mee.

Op de terugweg bedenk ik me dat dit tot nu toe de beste visdag voor mijn strandhengel is geweest. Ik heb ongeveer vijftien botten gevangen en een gul. Meestal ving ik meer met mijn reishengeltje of met de spinhengel, maar dat was vandaag voor de verandering een keer niet zo.